وضعیت تکان دهنده زنان افغانستان
خودسوزی زنان / کار زینب، ضیاگل و دو دخترش
دوشنبه
7 دسامبر 2009
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
پيام‌ها
9 دسامبر 2009, 10:30, توسط alif
مرگ در اثر خود سوزی خواهر افغانم از ضرب و شتم جاهلانۀ شوهر و یا هر شخص دیگر در هرات و یا در هر نقطۀ یگر از مرز و بوم وطن را شهادت راه حق و آزادی خواهی آنان از قید و بند جاهلیت میدانم و برای خواهرانِ نجات یافته و نیمه جان که در بستر شفاخانه ها با درد و سوزش طاقت فرسا دست و پنجه نرم منمایند، منحیثِ یک مرد افغان ابراز شرمساری، خجالت و ندامت نموده و بخاطر شفاع آنان از تۀ دل به درگاه خداوند دعا میکنم.
هرگونه خشونت برعلیه زنان، جانِ یک فرد عاقل را بلرزه درآورده و سوألی را خلق میکند که:
یا رب؛ این حق ظالمانه را ما مردانِ افغانستان از کجا و از چه قرار از آنِ خود نموده ایم؟
توصل به زور و خشونت بر علیه زنان فقط از ناتوانی، ضعف و بی عرضه گی یک مرد حکایت نموده و از شرافت و اخلاق انسانی او می کاهد و باید جایگاه او را در جامعه، به حدِ شرمساری و نامردی نزول بدهد.
ای خواهر مظلوم؛ به یقین بدان که آن شعله های آتش که جان ضعیفترا سوزانید، در حقیقت شجاعت و دلیری اترا به اثبات رسانده و جایگاهت را در میان قهرمانان و شهیدان این خاک جاودانه چون مشعل سوزان زنده و روشن نگه خواهد داشت.
به یقین بدان که آن شعله ها وجود مرا نیز به آتش کشیده و میسوزاند و آن درد ترا برایم احساس میدهد.