لاف گوردون براون و جا زدن قبیله سالاری بجای دموکراسی توسط کرزی

براون و کرزی/ عکس از رویترز

براون در افتتاح کنفرانس لندن همان حرف هایی را تکرار کرد که چند سال پيش فرمانده ی انگليسی ناتو در افغانستان تکرار می کرد اما دقيقا آنچه آن فرمانده گفته بود اتفاق افتاد. زمانی فرمانده ی انگليسی ناتو در افغانستان ديويد ريچادز که اکنون يکی از مقامات ارشد نظامی کشور می باشد، تاکيد می کرد که در شش ماه طالبان را در جنوب افغانستان و بويژه هلمند جایی که بيشتر نيروهای انگليسی مستقر هستند، زمين گير خواهند کرد. آنچه ريچادز گفته بود کاملا عکس آن اتفاق افتاد و نه تنها طالبان در منطقه زمین گير نشدند بلکه، اين طالبان بودند که بخش هایی از هلمند را در کنترل کامل خود درآورده و بيرق امارت آدمکشان را به اهتزار درآوردند.

بعدها گزارش هایی منتشر شد که حاکی از همکاری نيروهای انگليسی با طالبان است. آن ها برای اينکه از حملات طالبان در امان بمانند، به آنان حمله نمی کردند و حتا گزارش هایی منتشر شد که نيروهای انگليسی در قاچاق مواد مخدر دست دارند. محدوديت وضع شده از سوی نيروهای انگليسی در هلمند، باعث شده است که عملا تهيه ی گزارش در اين منطقه ناممکن شود. بسیاری از خبرنگاران در منطقه ی هلمند ربوده شده بودند و حتا دو خبرنگار نيز در اين منطقه کشته شده اند.

از صادر کنندگان جهاد (آدمکشی) در افغانستان/ وزیر امور خارجه کویت/ عکس از گتی ایمیج

گزارش های مختلف نيز حاکی از آن است که اين نيروهای انگليسی بودند که سعی در جابجایی افراد وابسته به گروه های تروريستی با هليکوپتر به شمال افغانستان داشتند. تقريبا همه ی شواهد حاکی از آن است که انگلستان اگر به منافع مردم افغانستان ضرری نرساند، خدمتی هم نخواهد کرد.

تلاش های اخير دولت انگلستان همراه با طالبان داخل حکومت به شمول حامد کرزی برای خارج کردن افراد مشکوک به شرکت در جنایات در افغانستان از فهرست سیاه سازمان ملل، خود گواه لازم برای اين است که حقوق بشر برای سیاستمداران اين کشور کمترين اهميتی ندارد.

وزیر امور خارجه انگلستان/ خبرنگاران با دورغ های وی آشنایند/ عکس از گتی ايميج

بروان در کنفرانس لندن گفته است که ماشین جنگی طالبان را در هم می شکنیم. کارنامه ی انگلستان در افغانستان نشان می دهد که آنان نه تنها اين کار را نخواهند کرد بلکه، ماشین جنگی طالبان با شامل کردن افراد بيشتری از آنان در بدنه ی دولت و حلقه کردن نيروهای بین المللی، تقويت بيشتری پيدا خواهد کرد. کشورهایی مانند انگلستان و آمريکا که خود از حامیان اصلی بنيادگرایی در افغانستان محسوب می شوند، براحتی می توانند بر سر منافع خود، به هر معامله ای دست بزنند و در آخر اين مردم افغانستان است که ناچار قربانیان بیشتری خواهد داد.

کرزی و دیوید ریچادرز فرمانده سابق ناتو در افغانستان/ عکس از رویترز

در آغاز کنفرانس لندن، حامد کرزی، کسی که با تقلب گسترده همچنان بر مسند ریاست جمهوری افغانستان تکیه زده است، از تقويت جرگه ها در افغانستان به عنوان تقويت نهادهای دموکراتيک ياد کرده است. آنچه واضح است اين است که جرگه ها در افغانستان با توجه به فضای سنتی افغانستان فقط جمع آمدن ديکتاتورهای کوچک در کنار يکديگر است. آن کسانی که دولت افغانستان به عنوان ریش سفید و کلان به جرگه ها دعوت می کند، همان ديکتاتورهای کوچک هستند که در منطقه و محيط زندگی خود ديگران و بويژه زنان را به بند کشیده اند. تصميم های جرگه ها بيشتر با قوانين قبایل شباهت دارد و معمولا کلان های قبيله به جرگه ها راه می یابند. روسای قبيله که در جرگه جمع می شوند، جهان را فقط از دريچه ی تنگ چشم خود می بینند و می توان گفت که جرگه های افغانستان با دموکراسی صد در صد در مخالفت قرار دارند.