متن کامل اظهار نظر کميسيون بررسی تخطی های رسانه ای درباره ی کابل پرس
عبدالکريم خرم
اشاره: نامه ی رسمی کميسيون بررسی تخطی های رسانه ای درباره ی دوسيه ی کابل پرس?، همزمان با بازداشت مجدد کامران ميرهزار به شرح زير می باشد.
د افغانستان اسلامی جمهوريت/ جمهوری اسلامی افغانستان
داطلاعاتو او فرهنگ وزارت/ وزارت اطلاعات و فرهنگ
کميسيون بررسی شکايات و رسيدگی به تخلفات رسانه ای
به مقام محترم لوی سارنوالی (ج.ا.ا)!
قابل توجه رياست محترم عمومی سارنوالی امنيت ملی:
قرار کميسيون بررسی شکايات و رسيدگی به تخلفات رسانه يی پيرامون نامه 02828 مورخ 18/4/1386 رياست عمومی سارنوالی امنيت ملی به ارتباط قضيه کامران ميرهزار.
بسم الله الرحمن الرحيم
کميسيون بعد از استماع توضيحات مذکور و مطالعه نشرات سايت مذکور به نتيجه ذيل رسيد:
" سايت انترنتی کابل پرس" که به مسووليت کامران ميرهزار فعاليت های ژورناليستيک دارد، بايد اخلاق و اصول ژورناليزم را مراعات نمايد زيرا در مطالب منتشره سايت مذکور طوريکه مطالعه شد جملات و کلماتی به کار گرفته شده که از آنها بوی افترا و تهمت و هتک حرمت به اشخاص به مشام می رسد بنا رسما و اکيدا به کامران ميرهزار توصيه گرديد که از نشر همچو مطالب جدا خودداری ورزد در صورتی که تخلف مکررا صورت گيرد صاحب امتياز سايت مذکور به مقامات عدلی و قضايی معرفی خواهد شد.
با احترام
عبدالکريم خرم
رييس کميسيون بررسی شکايات و رسيدگی به تخلفات رسانه ای
1: کاپی ها به اتحاديه ملی ژورناليستان افغانستان
2: به شبکه انترنتی وب سايت کابل پرس
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره
این کتاب را بخریدنظر کمیسون تخطی رسانه ها صائب است و کابل پرس? مرتکب چنین اشتباهاتی می شود. اما دستگیری کامران میرهزار کار نادرست است. اگر هم دستگیری صورت می گیرد، ابتدا باید جرم مشخص باشد و اقامهء دعوا از سوی ثارنوالی صورت بگیرد و بعد ارگانهای امنیتی با توجه به حکم محکمه و یا ثارنوالی دست به دستگیری بزنند. پلیس و ارگانهای امنیتی حق ندارند خود سرانه و بنا بر خوش داشت رییس و روئسای خود کسی را اختتاف کنند. احترام به حقوق مردم باید در سر لوحهء کار همهء ارگانها باشد. میر هزار باید فوراً آزاد شود. وی هم باید به حقوق مردم، حتی آنهایی که خوش ندارد احترام بگذارد و هر چرندی را در سایت خودش چاپ نکند. اشخاصی که به آنها اتهام زده می شود و نظر افترا آمیزی در مورد آنا در نشریات چاپ می شود می توانند در محکمه از نشریهء مذکور برای اثبات مدعاهای خود شکایت کنند و اگر نشریهء مذکور نتوانست به ثبوت اتهام بپردازد به جرم افترا باید طبق قوانین کشور به آن رسیدگی شود.
عجب نامه‌ای!!
نمیدانم آقای خرم از "جملات و کلمات دارای بوی افترا و تهمت و هتک حرمت به اشخاص" چه برداشتی دارد، کاش چند کلمه را نیز مشخص میساخت که بیشتر به درکش برسیم.
مثلا در مقاله های کابل پریس گفته شده که مسعود قهرمان ملی نه بلکه یک غدار ملی بود، در کابل پریس آمده که سیاف و ربانی و قانونی و محقق و خلیلی و دوستم و گلبدین و .... عامل بربادی این ملک اند و همه را جنایتکاران جنگی خوانده شده اند.
ممکن این کلمات از دید آقای خرم "هتک حرمت" بشمار روند، اما برای اکثریت قاطع مردم ما این واقعیت تلخیست که حداقل ماهیت این افراد و اشخاص را انعکاس میدهد. اگر بین مردم بروید با کلمات بسیار "زننده" تری اینان مورد خطاب قرار میگیرند.
و این "قانون مطبوعات" و "نورم ژورنالیزم" هم عجب چیزیست. در افغانستان اگر در مقابل طالب هرچه بنویسی و هرقدر به آنان "هتک حرمت" کنی عالیست و برایت کف میزنند و کسی محکم نمی‌گیرد و حتی مقامات دولتی در مقابل کمره هرچه دلشان خواست مقابل طالب میگویند اما وقتی این حمله به برادران همزاد طالبان که رهبران جهادی باشد صورت گیرد فوری بسویت شلیک میکنند و این نورم و قانون و غیره را بر سرت میکوبند. و امنیت ملی شورای نظار هم پشت درد می‌اید و میکوشد که به دهنت قفلی بیاندازد.
اگر "هتک حرمت" به طالب رواست، چرا نباید در مقابل آنانی هم روا باشد که اگر امروز به زور بی 52 در مقامات کلیدی لمیده اند اما تاریخچه مکدر و سیاهی دارند که فراموش ملت ما نمیشود و حداقل خون 80000 کابلی هنوز از پنجالها و دهن شان جاریست و اکنون هم در مناطق تحت سلطه شان جنایت میزایند؟
به نظر من واقعیت را به زبان راندن و حقایق را گفتن به هیچوجه "هتک حرمت" نیست. همانگونه که به درستی هرکس حق دارد فاشیزم طالبان را محکوم کند و به هر زبان مناسب حال شان آنان را مورد خطاب قرار دهد، باید این اجازه برای کرسی نشینان خاین و جلاد کنونی هم صورت گیرد.
در کشوری که به آسانی جنایتکاران خود برای برائت بخشیدن خود قانون میسازند و خون قربانیان را به خود میبخشند، این قوانین فرعونی چه ارزشی دارد که باید حتما در جهت مراعات کردن آن برآمد؟ اگر قانونی میبود اولتر از همه باید اکثریت کرسی نشینان امروز برای بربریت ها و وطنفروشی ها و برباد دادن هستی این کشور در پشت میله های زندان قرار میگرفتند و محاکمه می‌شدند.
اگر این قانون و نورم و ... بکوشد که دهن ما را ببندد و قلم ما را بشکند، باید به زور و با مقاومت و استواری خود این حق را بدست آریم. دفاع از آزادی بیان شهامت میطلبد. در جاییکه خاینان و قاتلان و سلاطین هیروئین حاکم اند، حقیقت همیشه با سلاح قانون خود ساخته شان مورد شلیک قرار میگیرد. اما نباید این حملات را جدی گرفت و در مقابلش سینه سپر کرد.
آزادی را کسی به ما نمی‌بخشد و تحفه نخواهد داد، آزادی ارزشیست که با زور و با دادن قربانی گرفتنی‌است. باید از غبار ها و محمودی ها و چرخی ها و طرزی های تاریخ ما این درس را بگیریم. آنان برای ما رزمیدند تا به این حد آزادی های نیم‌بریده را داشته باشیم، ما باید به نسل های بعدی خود آزادی های بیشتری را کسب کنیم تا به نیکی در تاریخ از ما نامی بماند.
بايد اينها واضيح بگويند رسانه ها ديگر تعريف مارا بكند و در پشت خيانت ها و جنايات ما نگردد.
متاسفم بر حال اين ملت.
به فكر بنده نظر کمیسیون محترم عدالت و جانب حق را گرفته! زیرا این کابل پرس? اگر بعضی از حقایق و انتقادات بالای کارهای پشت پرده ادارات دولتی و غیردولتی را با اسناد نشرکرده، هم بسیار زیادی دیگر را بی اسناد نشرکرده که تنها تهمت و توهین برای یک عده اشخاص و دوایر حکومتی به حساب میرود. این کار بسیار خوب است که حقایق برای مردم عام توضیح و به نشر برسد، اما بدون اسناد هیچ وقتی مقالات این سایت قابل اعتبار نمیباشد. و حتی سبب از دست دادن اعتبار کابل پرس بین هموطنان و خوانندگان محترم میشود.
و به یک امر مهم دیگر هم باید اشاره کرد که کابل پرس تا همین روز (9.سبتمبر) هرچه که هر شخصی میخواست به نشر برساند بدون اینکه کنترول شود و یا اقلا یکبار از زیر نظر گردانندگان ویب سایت تیر شود به نشر میرسید، حتی بعضی اوقات بسیاری از خوانندگان بی عزت و بی ادب دشنام و فحش نوشته میکردند که از دایره آداب دین و جامعه ما بیرون بود. این خوب شد که حالا گردانندگان سایت محترم پیامها و مقالات را اقلا یکبار میخوانند پیش ازینکه به نشر برسد. اما خدا کند که اظهار نظر بالای کمیسیون محترم غلط فهمیده نشود، و همچنان سبب عدم نشر بعض مقالات منتقدانه با سند نشود.
برای گردانندگان ویب سایت کابل پرس و به همه ژورنالیستان وطن عزیزمان : موفق و سرفراز باشید
نخست ببینید به چهرهء خرم خان (چقدر چندش آور است) و بعدش به متن بی محتوای که یقیناً در پایین آن خرم امضا کرده! (چندش آور تر از چهره اش)...
به هر حال! اگر از حق نگذریم سایت کابل پرس? همانطوری که خودش شعار می دهد، تحول است اما نه در عرصهء ژورنالیزم! تا جاییکه من میدانم ژورنالیزم از خود مبانی و مقررات خاصی دارد که اگر به شکل درستش به اجرا گذاشته شود به مراتب جالب تر و سازنده تر از کابل پرس و شیوهء کابل پرس است - اما همان طوریکه همه پدیده های دیگر در محیط ویرانهء ما وارداتی است مانند نظام و دموکراسی و غیره؛ ژورنالیزم و بخصوص ژورنالیزمی که با تکنالوژی معاصر عرضه می گردد نیز شکل وارداتی را بخود گرفته. یعنی هر که هر جه دلت خواست و هر که هر چی گفتی، بدون اینکه منبع ، توازن و حس مسوولیت در برابر اجتماع و سایر مقررات ژورنالسیتی را در نظر داشته باشی، خود را محق می دانی و نامش را می گذاری (آزادی بیان و ژورنالیزم آزاد)که باید چنین نشود.
ولی خطاب من بیشتر از همه به جناب خرم است: که تا حال در زمینه کار های ژورنالیسی و تبلیغاتی و فرهنگی چه انجام داده یی که اکنون میخواهی به رسانه ها اخطار بدهی ... بهترین کار رسانه یی شما در سطح حکومت افغانستان تلویزیون ملی و آژانس باختر است آیا شما فکر می کنید در عصر حاضر نیاز و ضرورت فکری مردم را چنین رسانه های بی محتوا و بی ارزش شما مرفوع ساخته می تواند. پس نخست به فکر ایجاد یک شبکه یا رسانهء نمونه خودتان شوید تا مثالی باشد دیگران را؛ سپس انتقاد و اخطار دهید. اگر همین تلویزیون ملی بود و همی آژانس باختر موجودیت کابل پرس ها لازمی است...
همین آدم وزیر فرهنگ است؟ کجای این قواره با فرهنگ مناسبت دارد؟
when some one blow the whistle and tells the truth about your criminals you are going to detain him . how many journalists your can detain ? there will be thousands like Kamran mir hazar who exposes the truth and show your ugly faces to the Innocent people of Afghanistan . long life Mir hazara
kamran mir hazar is a hero. the more you detain him he will be more famous