صفحه نخست > دیدگاه > انتقاد از کابل پرس > احيای ژورناليزم در وطن

احيای ژورناليزم در وطن

reza mirdady
سه شنبه 6 نوامبر 2007

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

دست کامران میرهزار را باید بوسید که در این آشفته بازار امروز که دست هایی در پشت پرده کار میکنند تا که ریشه فرهنگ و دانستن را در وطن ما خشک کنند .مجاهدانه تلاش میکند تا از یاد افغانها نرود که روزی گاهواره تمدن و اجتماعی گری بودند و با دانستن احترام میکردند و طاقت شنیدن نظرات برادر و خواهر خویش را داشتند.

و امروز هم دیر نیست خاک همان خاک و ریشه هم همان ریشه است .

فقط یک بستر ساده نیاز است که این دانه مبارک و پر ثمر با دست ما در آن کاشته شود تا انشاللاه همه ما افغانها از میوه آن استفاده کنیم.

واقعا شیر مادرت حلال ات باد کامران یک خسته نباشی جانانه با تو و با کسانی که با تو یاری میرسانند.

آنلاین :
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره

مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره

این کتاب را بخرید

پيام‌ها

  • آقای رضا، از نگاه مهربان شما به کابل پرس? و کاری که انجام می دهم سپاس. اما اين را هم می خواهم بگويم که وقت دستبوسی و از اين قبيل کارها گذاشته است. همين مريد و مراد بازی يک سر بدبختی های ما مردم است. سفارش من به شما اين است که کابل پرس را خانه ی خودتان بدانيد و از شما می خواهم که به انسان فارغ از رنگ و نژاد و زبان و دين بنگريد. با احترام

    • سلام
      بسیار متشکرم که با پیام من پاسخ گفتید.
      من هم با نظر شما راجع به global family و نگاه خارج از قالب با انسان بسیار موافق هستم اما..
      در وضعیت کنونی که ما و سر نوشت ما و کشور ما با هاله از ابهام و شک و گمان فرو رفته است(در موارد گوناگون از سیاستواقتصادو.. گرفته تا پیوند های خانوادگی و صحبت عوام کوچه و بازارو...) فکر میکنم که کمی کم لطفی(و قفلت زدگی) باشد که ما خود را در میان ملل دموکراتیک و آزاد اندیش تصور کنیم فارق از آنکه اینها همه نیاز با قانون دارد و شرط اول آن چذیرفتن قانون اساسی کشور متحد استو در حالی که اکنون حتی بسیاری از مقامات سیاسی و نظامی روی کار در افغانستان حتی الفبای قانون و قانون محوری را نمی دانند (و حتی در مواردی نیاز با قانون) ما دم از دموکراسی جورنالیسم آزاد و سایر امتیازات اولیه حقوق بشر بزنیم و داعیه قانون در محیط بی قانونی بزنیم.
      از طرفی ما که تمایل به حرکت و گفتن حق و آزادی داریم نباید فراموش کنیم که این جریلن باید در یک قالب و محور مشخص قرار گیرد تا با حرکت ادامه دهد و چه مکتب و مرکبی بهتر از دین مبین و انسان ساز اسلام که میگوید(لا اکراه فی الدین قد تبین الرشد من الغی) هیچ اجباری برای پذیرفتن نیست راست و چپ از هم مشخص اند.(ذات دموکراسی)و علاوه بر آن حرکتی که با خواست و آداب مردم هماهنگ نباشد منزوی است و محکوم به فنا و فراموشی.
      پس باید که هماهنگ با جریانات و مهمات روز حرکت کرد و راه حق و عدالت را در آن جست و آن را با دیگران نمایاند تا کامیاب شد .
      من با عنوان یک برادر کوچک با شما توصیه میکنم که بیشتر با جریان فعلی افغانستان بپردازید تا اندک اندک با آرمان خود یعنی آزادی بیان و دموکراسی و جورنالسم سالم دست پیدا کنید
      (یک انسان باید کمال گرا باشد تا کامیاب شود واما نه کمال گرای ایدئالیست و درون فکر بلکه رئالیست و برون فکر و واقع بین)
      (راجع به محکوم کردن مسائل پاکستان)

      ما شاهد نبرد دیکتاتوری و دموکراس هستیم که امروزه در پاکستان برپاست.پاکستان نمونه خوبی برای سخن من است چرا که ما میبینیم که حرکت های دموکراتیک و قانون مدار مجالی برای نفس کشیدن و پا گرفتن داشته بودند که اکنون تهدیدی برای دیکتاتوری و نظامی گری در این کشور شده اند.
      با تشکر
      میردادی

Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

تازه ترین ها

اعتراض

ملیت ها | هزاره | تاجیک | اوزبیک | تورکمن | هندو و سیک | قرقیز | نورستانی | بلوچ | پشتون/افغان | عرب/سادات

جستجو در کابل پرس