مافیای پارلمانی در حال شکل گیری است

ازدو ماه به این طرف ودرست بعد از اعلام نتایج انتخابات از جانب کمیسیون مستقل انتخابات، تعدادی از نامزدان به خصوص آنانیکه در پنج سال گذشته، ظاهرأدر مجلس نماینده گان ، از مردم نماینده گی می کردند و در طول این مدت ، لذت وکالت را برده و امتیازات آن را چشیده اند. نتایج انتخابات را نپذیرفته و ازآن زمان تا کنون همچنان به تظاهرات شان ادامه داده و به هر طریق ممکن خواسته اند تا اگر شود باز هم برکرسی چرب و نرم مجلس نماینده گان آرام بگیرند.

جالب اینکه این نامزدان معترض به خاطررسیدن به اهداف شان؛یعنی خواب وخیال کرسی های پارلمان از مشاجره لفظی و دشنام دادن به رییس جمهور ،الی تحریک مردم به خاطر تظاهرات و حتی هشدار اینکه اگر به خواسته های آنها رسیده گی صورت نگیرد با مخالفین دولت خواهند پیوست دریغ نکرده اند .

جای تاسف است آنهای که پنج سال تمام ازآدرس مردم افغانستان به پارلمان راه یافته، امتیازات مادی و معنوی فراونی بدست آرودند ،اکنون اگر برخواسته های آنها توجه صورت نگیرد بر علیه مردم و دولت قرارخواهند گرفت.
حال که این نامزدان به خاطر راه یافتن به پارلمان تلاش دارند. در حالیکه همه شعار خدمت به مردم را سر داده اند. آیا خدمت به مردم تنها از طریق پارلمان میسر است ؛بر عکس در حالیکه خدمت به مردم از هر طریقی ممکن است ؛یعنی از کاردر ریاست تنظیف شهر داری کابل گرفته الی بخش ها و ادارات دیگر میسر است ؛ اما روشن است که خدمت به مردم شعاری بیش نیست.

اما حقیقت امر این است که ،نامزدان معترض جز معشیت ، امتیازگیری ،جا طلبی ، وسایط شیشه سیاه و سفر های خارجی و ده ها امتیاز دیگر به چیز دیگری نمی اندیشند؛بنأ اگر آنان خون هم گریه کنند حق دارند .ای کاش آنها لذت پارلمان را ندیده بودند تا چون نامزدان دیگر، به اعتراضات شان پایان می دادند .

باید به خاطر داشت که مردم افغانستان بعد از این هر پنج سالی که تعدادی از نامزدان نمی توانند بار دیگر به پارلمان راه یابند .انتظارچنین بحران و کشمکش های راداشته باشند؛ زیرا ممکن نیست که یک کاندید چندین دور به مجلس راه یابد و این تصمیم و حق مردم است .

در هر صورت اکنون یک مورد قابل ذکر است. در این شکی نیست که در انتتخابات پارلمانی مشکلاتی وجود داشته و در برخی از ولایات تقلبات گستردهء صورت گرفته است ، ولی آیا به باور نامزدان متعرض آیا انتخابات پارلمانی یگانه موردی از این حق تلفی ها و بی عدالتی ها بوده است ،در حالیکه امروز بیشترکرسی های دولتی توسط مسوولین درجه اول ادارات به بسته گان شان داده شده ،ظرفیت لیاقت و موارد دیگر اصلأ در نظر گرفته نمی شود و این را نامزدان متعرضی که در پنج سال گذشته در پارلمان حضور داشتند به خوبی می دانند. اما آنها در چنین مواردی چه کاری اننجام داده اند ؟ کدام وزیر را به این ارتباط به پارلمان احضار کرده اند؟ اکنون که موضوع از دست دادن امتیاز و کرسی های خود شان مطرح است، تا چه حد این مساله را دنبال کرده و جدی گرفته اند، یکی دولت را بی صلاحیت خوانده و تصیم گیرنده اصلی خارجیان را می داند، دیگری کرزی را مظلوم می خواند که گویا همهء این اتفاقات بعد از انتخابات پارلمانی در کشور رخ داده است.

نامزدان متعرض ! این های مواری بودند که مردم افغانستان از شما انتظار داشتند تا در پنج سال گذشته به عنوان یک نهاد نظارت کننده براعمال حکومت، برآن رسیده گی نماید و به همین دلیل شما از موکلین تان رای گرفتید، پس ببینید مردم افغانستان که تا کنون به عنوان یک شهروند کوچکترین حق شان را بدست نیاورده اند.تا چه حد تحمل داشته اند و اگر شما بجای این ملت بیچاره بودید چه می کردید؟ معلوم است ،زیرا شما خود ثابت کردید، پس چنین باشید تا درد مردمی را که در طول 10 سال گذشته چنین نا به سامانی ها و حق تلفی ها را متحمل شده اند بهتر درک نماید.

به هر صورت اگر این نماینده گان در طول مدت پنج سال کار شان در پارلمان کشور در تامین عدالت اجتماعی، رفاه عامه و مسایل دیگر به این پیمانه جدیت نشان می دادند به یقین که امروز پاره از مشکلات مردم حل گردیده بود .

اما بر خلاف مردم افغانستان بارها شاهد بوده اند که نماینده گان منتخب شان در پنج سال گذشته ،صرف درمسایل مربوط به حقوق و امتیازات خود شان درجلسات عمومی مجلس توافق داشتنند و بس ،در حالیکه مردم در طول این مدت شاهد موارد بیشماری بی عدالتی و حق تلفی بوده اند؛ ولی برخلاف آنها چون کرسی های خود شان محفوظ بود، مسایل ملی و کشوری را آنقدر جدی نگرفته اند. به گونه مثال درپنج سال گذشته کشتار مردم ملکی درحملات هوایی قوت های خارجی ،افزایش فساد و نا امنی و همچنان تلفات مردم در حوادث دیگر، چون برفباری و بندش راه های مواصلاتی در ولایات و مناطق دور دست کشور همه رویداد ها و وقایع بوده که بایدنماینده گان مردم در پارلمان کشور به آن رسیده گی می کردند اما در همه این موارد ،صرف به اظهار تاسف و یا تقبیع کردن بسنده کرده اند در حالیکه اگر هیچ کاری کرده نمی توانستند حد اقل می توانستند برای یک هفته بخاطر مردم وارد پارلمان نشوند .

و در نهایت جدیت نماینده گان ایجاد محکمه ویژه و باز شماری مجدد آرا را موجب گردید. آیا نماینده گان معترض تصور می نمایند که این راه حل است؟ و یا اینکه با شمارش مجدد آرا فردی از پارلمان کنار رفته و از جمع نمایندگان متعرض به جای آنها به پارلمان راه خواهد یافت؟ باید گفت شما که به پارلمان راه نیافتید تتیجه اعلام شده کمیسیون مستقل انتخابات را قبول ندارید. آیا نماینده که اکنون در یکی از کرسی های پارلمان تکیه زده اند ،فیصله محکمه ویژه را خواهد پذیرفت ؟ این خیال است و محال و جنون و به یاد داشته باشید که بحرانی جدی تر از بحران امنیت در کشور خواهد بود که بدون شک مسوولیت آن بدوش شماست و آنوقت شما در کرسی های که به خون ملت به دست آمده به خاطر راحت تکیه زده در کنار مافیای موجود، مبتکر ایجاد و تشکیل مافیای پارلمانی باشید.