یو بام او دوه هوا

سه موده مخکی به قانون اساسی کی دا ماده توشع شوه چه جنگی جنایتکاران عفوه او هغه جنایتکاران چه اوس ددولت به لورو چوکیو کار کوی دکابل شار یی وران او به لس گونو زرو خلک یی شهیدان او معیوب کرل اوس هم زان حق به جانبه بولی او زانته براُت ورکوی چه تول ملت او جهان ته دا خبره جوته ده.

دثور د کودتا وروسته اسدالله سروری دکم وخت دباره د استخباراتو وو او دا وظیفه یی درلوده چه د نظام مخالفین کودتا،مسلحانه قیام، ترور،انفجار و داسی نورسیاسی جرایم مرتکب کیگی نو یو کشفی ارگان وواو هغه مجبور چه مرتکبین گرفتار او هغه د قانون بنجو ته یی وسباری چه اوس هم دا کار کیگی.

نوموری دروسانو او کارمل دولت ضد سری او د هغوی حاکمیت یی نه منلو منگولیا ته تبعید او بیا وروسته دیمن دولت ته او بیا هندوستان ته راغی.چه د داکتر نجیب الله او د روسانو به اشاره به هند کی 3 دری کاله بندی او کله چه افغانستان ته مجاهدین راغلل او مجددی ریس جمهور او عمومی عفوه یی اعلان کره نوموری د هند سخه خبل وطن ته افغانستان ته راغی .

د راتگ سره سم دشورای نظار له خوا ونیول شو تر هغی بوری چه طالبان کابل ونیول او قدرت ته ورسیدل بیا اسدالله سروری شورای نظار بنجشیر ته انتقال کرواودیری سختی او بدی به بنجشیر زندان کی ورباندی تیری کری، وروسته د هغی چه انتفالی حکومت راغی نوموری بیرته د بنجشیر سخه کابل ته انتفال او اوس هم بدون دسرنوشت بندی دی.

اسدالله سروری د 1358 کال راهیسی به مستقیم او غیر مستقیم دول سلب آزادی شوی او بندی دی چه تقریبا 28 کاله کیگی، نوموری 65کلن دی او به هیس دولت او حکومت کی عفوه نشویا دا چه فعلی دولت تاثیر لاندی دی او یا هم دا چه عفوه محدودیتونو سره اعلانوی که داسی وی نو دیر کسان به دولت کی فعلا هم به مهمو بوستونو کی کار کوی چه شاید اصلی او دیر غت جنگی جنایتکار وی.

نو فعلی ریس ددولت محترم حامد کرزی چه عفوه عمومی فرمان یی صادر کری باید تولو ته وی زکه چه مخکی سو دولتونو انتخابی نه و مگر دا یو انتخابی دولت دی او خلک ورزنی دیر توقع لری .

د محترم مجددی ، استاد ربانی او محترم کرزی صاحب چه د عفو عمومی فرمان یی صادر کری اسدالله سروری تری مستفید شوی ندی او دوسیه یی بی بخو او لاسه به محکمو کی برته او سوک بری غور نکوی او هیسوک بری تصمیم نشی نیولی او یو بل سخه هیریزی.

به تول جهان کی دومره ظلم او زیاتی د چا سره ندی شوی لکه چه اسدالله سروری سره وشوه او کیگی( سوزی هغه زای چه اور بری بلیگی)

نو د اولیای امور سخه هیله دا ده چه د گناه سزا حد لری دی ته د حد نه زیاد سزا ولی ورکوی؟

هغه هم انسان دی او تاسو ته خدای دا قدرت درکری خبل د قدرت نه دومره استفاده مکوی چه تاسو زان خدای وگنیَ او خدای بر تاسو قهر شی.

دومره سزا بس او نوموری او ماشومانو به حال یی ترحم وکر د بند سخه خلاص اوی اوبریگدی چه باقی عمر د خبلو اولادونو سره سبری کری د قدرت به وخت کی عفوه د لوی خدای(ج)به حضور کی دیر ستر اجر لری.
باقی دی نه که چیری نور جنگی جنایتکاران محاکمه کیدل نو دی د هم محاکمه شی اوس هر چاته د خبرو اترواو صلحی دروازی خلاصی دی چه امن او امنیت راشی که د سروری به هکله هم یو نیک گام واخیستل شی نو دا به یو خه گام وی.