اگر هم ملا عمر کشته شده باشد، سیستم قبیله ای در درون خود ملاعمر های جدید می پروراند

ملا عمر خود پرورانده شده در سیستم قبیله ای ست که بصورت بالقوه می تواند هزاران ملا عمر و جنایتکار دیگر را در کشوری که افغانستان نام دارد تولید کند. همانطور که پیش از ملاعمر در زمان داود و ظاهر و هاشم و محمود و نادر و حبیب الله و عبدالرحمان و...افغانستان به دوزخی واقعی برای باشندگانش تبدیل شده بود و این جنایتکاران از هیچ جنایتی مانند نسل کشی، برده داری، تجاوز جنسی، غصب زمین و تبعیض دریغ نورزیدند.

پیش از ملا عمر، جنایاتکاران دیگر افغان، جنایاتی به مراتب سخت تر و سنگین تر در افغانستان انجام داده اند. تفکر برتری طلبانه، راسیسم و تمامت خواهی نژادی چنان در افغانستان ریشه دوانده که نمی توان حتا با مرگ ملا عمر امید چندانی به آمدن عدالت، صلح و برابری در افغانستان داشت. تا زمانی که قبیله سالاری حامیان جدی خود را در افغانستان و کشورهای دیگر دارد، تمامیت خواهی عمیق شده در تفکر قبیله سالاران که با تولید و قاچاق مواد مخدر و سرسپردگی پیوند خورده و امروز حامی سرسختی مانند حامد کرزی و اطرافیانش را دارد، این پدیده ی شوم ریشه کن نخواهد شد. سیاست کشورهای همسایه و مهمتر از همه کشورهایی مانند انگلستان که قرن ها از جنایتکاران افغان حمایت کرده اند و برای جنایات سیستماتیک به آنان یاری رسانده اند نیز مهم می باشد. کشورهای صادر کننده جهاد که خود در پول و شهوت غرق می باشند براحتی جامعه قبیله را بستر مناسبی برای ایجاد خشونت و جنایت تبدیل کرده و این جنایت و خشونت را به سراسر کشوری که امروز افغانستان نام گرفته گسترش می دهند.

چند قرن استعمار و تجاوز و اشغال این سرزمین توسط جنایتکاران افغان و بازتولید جنایتکاران نو، براحتی می تواند نسل بعد قبیله سالاران را نیز در همین محدوده ی فکری برای تجاوز و برتری طلبی بپروراند.

بدون گسترش آگاهی برای برابر اندیشی و عدالت و از میان رفتن تفکر قبیله ای نمی توان به آینده ی این سرزمین امیدوار بود.