عملیات دقیق قوای ناتو در ساحه دوشی ولایت بغلان

من دو ماه قبل گزارشی را با عنوان (نا امنی در دره نیکپی) نوشته بودم که از فعالیت های خرابکارانه (گجرها) و ارتباطات آنها با نیروهای جنگ طلب درآن معلومات داده شده بود. در جریان دو ماه اخیر فعالیت های این گروه ها از دره نیکپی به ساحات اطراف آن بطور بی سابقه گسترش یافت که قله های کوه های ساحات ولسوالی دوشی از طرف این افراد در محاصره قرار گرفته و امنیت دوشی، پلخمری، دهنه غوری و مناطق اطراف آنرا مختل کرده بود.

هفته گذشته قوای ناتو نقاط بلند کوه های (دُرمبک)، بلندترین نقاط دره (زاروغه)، (شولوکتو) و چند نقطه دیگر را بمباران کردند که بم های پرتاب شده دقیقا بر مواضع افراد مسلح اصابت کرده، اکثر آنها را سرکوب ، مواضع و تجهیزات شان را تخریب و افراد آنها را پراگنده ساخته است. حملات قوای ناتو که همواره منجر تلفات افراد ملکی شده و با اعتراضات مردم روبرو می شود، اینبار بطور بی سابقه یی با موثریت و مهارت خاص عمل کرده است.

قوم گجر که در قله های کوه های دره (زاروغه) مربوط دره نیکپی زندگی میکردند، تعداد جمعیت آنها به آن اندازه نبود که امنیت ساحه وسیع را مختل و نیرو های امنیتی دولتی را تهدید کند. در پی جابجا سازی کوچی های مسلح در بعضی ولایت شمال افغانستان، آنها به کمک افراد گلبدین حکمتیار از طریق (کرمعلی) مربوط تاله و برفک و (غوربند) ولایت بامیان و افراد جاسوس و ارتباطی با گلبدین و طالبان که در نیروهای امنیتی دولتی در بغلان، بامیان و سمنگان کار می کنند، تقویه شده به تهدید جدی تبدیل شده بودند.
افزایش ناگهانی و قابل ملاحضه جنگجویان گجر در وقت بسیار کم که بتواند یک ولایت را تهدید کند، ناممکن بود، مگر اینکه افراد دیگر مانند گجر های مناطق دیگر یا پاکستان به آنها نپیوسته باشند.

حملات قوای ناتو آنقدر موثر تمام شد که جنگجویان را از محاربه و فعالیت های تخریبی خارج کرده و اگر آنها فعالیت های تخریبی شان را از سر بگیرند، بدون دست همکاری نیروهای برزگ جنگی نمی توانند احیا شوند.