تفرقه بینداز و حکومت کن

که می توان از ماهیت عملکرد انگلیس ها از گذشته نزدیک، به خبر بی بی سی بنگاه نشراتی بریتانیا که نهاد نیمه خود مختار اما زیر نفوذ وزارت خارجه بریتانیا خوانده می شود، به معرفی گروه جنگوی که حمله بی پیشینه به مراسم مذهبی شیعیان در کابل را انجام داد یاد کرد، زیرا بی بی سی این گروه را از افغانستان و فردی بنام علی شیر خدا را رهبر گروه جنگوی و از ولایت نیمروز افغانستان معرفی کرد که در پی آن حساسیت زیادی ببار آمده و نشر این گزارش به مفهوم ایجاد تفرقه در میان مذاهب شیعه و سنی در افغانستان خوانده شد. زیرا این موضوع تلاش بی بی سی برای كتمانِ دست داشتن پاكستان در حمله انتحاری كابل و مرتبط ساختن آن به گروه ناشناخته كه هيچ كسی در افغانستان تا كنون نام آن را نشنيده دانسته شد، که اعلام این گروه به عنوان گروه افغانی را می توان در راستای عملی ساختن سياست رسمی بریتانیا برای ایجاد تفرقه مذهبی در میان مردم افغانستان دانست زیرا بریتانیایی ها در تبانی با سازمان استخبارات نظامی پاكستان در تلاش این بودند تا گروه ی را زیر نام لشکر جنگوی افغانستان در پهلوی لشكر جنگوی كهنه‌ كار پاكستان ايجاد كنند و بدين ترتيب موج خونين نفاق و اختلاف را ميان دو مذهب تسنن و تشيع در افغانستان به‌ راه اندازند.

گذشته مساله را می توان به چهار سال قبل اشاره کرد زمانیکه یک تبعه انگلیس به نام "مایکل سمپل" کارمند سازمان ملل به جرم کمک مالی و آموزشی به طالبان، پس از ارایه مدارکی از سوی نیروهای امنیتی افغانستان که نمایانگر اداره چند اردو گاه آموزشی طالبان توسط وی بود از افغانستان اخراج شد.

اما الستر لیتهد خبرنگار بی بی سی اتهامات را ’مضحک’ خواند که نشان از طرف بودن بی بی سی داشت.
و در مورد دیگر می توان به حضور نیرو های بریتانیایی در هلمند و معامله این نیرو ها با طالبان در ولسوالی موسی قلعه نام برد تا اینکه این موضوع تا جایی به پیش رفت که رئیس جمهور کرزی در سخنان در همایش خطاب به فرماندهان امنیتی افغانستان ایراد کرده گفت"هلمند را گرفتند، درهم و برهمش کردند و تمامش را به طالبان سپردند. خارجیان و القاعده به صورت آزادانه در آنجا رفت و آمد می کنند"

بعد تر ازان سیاست تفرقه افگنانه بریتانیا در افغانستان زمانی بیشتر روشن شد که رئیس جمهور افغانستان پدی اشداون را به عنوان نماینده سازمان ملل در افغانستان نپذیرفت و آقای کرزی علت مخالفت خود با انتصاب پدی اشداون را به عنوان نماینده سازمان ملل در افغانستان، انتشار یک مقاله "کاملا قومی" در روزنامه بریتانیایی تایمز عنوان نموده بود.

مساله مهم دیگری که می توان اشاره کرد حضور نیرو های بریتانیایی و افزایش مواد مخدر درهلمند است.
زیرا خبر های از دست داشتن انگلیس ها در قاچاق مواد مخدر در ولایت هلمند به نشر رسید که افزایش کشت مواد مخدر در هلمند مصداق این ادعا خوانده شد.

وپیشتر از آن در آغاز نبرد در برابر دهشت افگنان در افغانستان در سال 2001 زمانی که طالبان موفق به فرار از غارهای "توره بوره" شدند و امریکایی ها نتوانستند به اهداف از پیش تعیین شده خود برسند، خبر های مبنی بر اینکه بریتانیایی ها راه فرار را برای شماری از طالبان مساعد ساخته بودند منتشر شد.
و سرانجام آنچه که بیشتر عنوان می شود نزدیکی بریتانیا با پاکستان است زیرا پاکستان و بریتانیا هم پیمانان اند که
بیشتر روی یک محور سیاسی در افغانستان حرکت می نمایند.

و در نهایت می توان گفت که موضع انگلیس ها بیشتر در گفته های کوپر کولز سفیر پیشین بریتانیا که گفته بود "تنها دورنمای واقع بینانه برای افغانستان، انتصاب یک دیکتاتور قابل قبول در این کشور است". دید، زیرا به نظر می رسد بریتانیا در همسویی با پاکستان خواستار یک حکومت مردم سالار نبوده در پی ایجاد نظام استبدادی در افغانستان اند ولی سرانجام باید پرسید که انگلیس ها فراتر از حکومت استبدادی در افغانستان چی می خواهند؟