نوشته های آقای صوفی ; حبیب الله غمخوررا به فحش دادن کشانده است

آقای جمعه صوفی بعضی حقایق پشت پرده را از مدتی بدینسو زیر عنوان افغانهای لر وبر یک افغان ویا دو افغان سلسله ای مقالات علمی وتحلیلی خویش را با استناد به وقایع تاریخی درسایت های انترنتی پشتو وفارسی به تحریر گرفته است که با واکنش تند قبیله گرایان پشتون مواجه گردیده ودربعضی مواقع مقالاتش سانسور گردیده است.
بعداز قلندر شاه مومند آقای صوفی دومین نویسنده ای حق نویس درمیان نویسنده گان پشتون است که نمیخواهد حقایق تاریخی فدای مصلحت های سیاسی عناصر قدرت طلب پشتون واقع گردد که اکنون با هزاران نیرنگ وتزویز خودرا نماینده گان تام الاختیار اوغانهای لر وبر ساخته اند.

جمعه خان صوفی خود یکی از ازمبارزین سرشناس چنبش ناسیونالسم پشتون در دهه هفتاد میلادی است که اکنون درانگلستان سکونت دارد. مطابق نوشته ای آقای غمخور وی آقای صوفی را درکابل دیده است وسالها از وی درهوتل های کابل مهمانداری کرده است. آقای صوفی نیز اعتراف دارد که وی زمانی با اجمل ختک وسایر مخالفان حکومت ضیاء الحق درکابل پناهنده بوده است وی از آن زمان درک کرده است که پشتونهای حاکم درکابل از نام پشتونهای آنطرف مرز استفاده ای ابزاری کرده وهیچگاهی خواهان اعادهء حقوق ملیت محکوم آنطرف مرز نیستند بل‍که زیر نام سالهاست که از شوروی وهند پول گرفته وزیر این نام برای خودشان صاحب نام ونان ونوا شده اند
مشکل آقای صوفی این است که سبک نوشتاری وی بادیگر پشتونها فرق دارد آقای صوفی کلمات اردو انگلیسی را درنوشته ای خویش میگنجاند که از سلاست وروانی نوشته ای وی میکاهد ولی بازهم حق مطلب را خیلی خوب ادا میکند آقای صوفی ادعا دارد اگر واقعا اوغان افغانستانی وپاکستانی یکی است پس چرا اسفندیار ولی یا محمود خان اچکزی نمیتوانند خودرا بحیث رییس جمهور یا وکیل پارلمان در افغانستان کاندید کنند . او می نویسد اگر چنین کاری صورت بگیرد قبل از هرتاجیک وازبیک وهزاره همین پشتونها درین باره صدای اعتراض شان بلند میشود که ما چگونه یک پاکستانی را وارد پارلمان ویا انتخابات ریاست جمهوری بسازیم. آقای صوفی معتقد است که اگر واقعا اوغانها افغانستانی وپاکستانی یکی اند بناء حاکمان کابل که خواهان ضم ساختن پشتونهای آنطرف مرز اند باید بصورت اتوماتیک به مجرد ورود پشتونهای آنطرف به اینطرف باید تابعیت افغانستان را دریافت کنند ازمزایا وحقوق شهروندی افغانستان برخوردار گردند ومانند شهروندان متساوی الحقوق با دیگر اقوام افغانستان وارد مبارزات سیاسی شود.
مثال های که آقای صوفی درین مورد داده است اسراییل- پاکستان- ایرلند شمالی وغیره است که تمام این کشور ها اتباع کشورهای تایوان- کشمیر تحت اشغال هندوستان وایرلندجنوبی را درصورت ورود شان به کشورهای مذکور بصورت اتوماتیکی جزو شهرندان خویش حساب می نمایند هر یهودی میتواند به مجرد دخول به خاک اسراییل تابعیت اسراییلی را کسب کند.

اما استفاده جویان سیاسی چون سرلوچ وپای لوچ دیگری بنام حبیب الله غمخور بدون داشتن دلایل محکم فقط وی را دشنام میزنند که گویا وی یک عنصر خریده شده ای سازمان استخبارات پاکستان میباشد. آقای مرادزی نوشته است که خبرنگاران پشتون تبار پاکستانی همه درخدمت آی اس آی اند. او نوشته است که خواندان مقالات ازنوع صوفی همان برنامه های نشراتی رادیویی شاپسند خان وشابلندخان را درزمان داوود خان بیاد او آورده است.
نقطه ای دیگریکه آقای صوفی با این شؤونیست های قبیله گرای پشتون مخالفت دارد اسناد خط دیورند وشکل گیری حوادث است که مطابق اسناد آقای صوفی دولتمردان کابل سالها قبل بعداز شکست بریطانیا درهند با هندوستان به توافق رسیده بودند که مناطق مذکور در نظام فدرال هندوستان مدغم گردد. تنها سردار داوود بود که بخاطر رسیدن بقدرت از موضوع پشتونستان پیراهن عثمان تیار کرد واز آن زمان تاکنون منطقه در آتش رقابت های بین المللی میسوزد وپشتونها قربانی عزایم سیاسی قدرت های بزرگ گردیده اند ازنظر آقای صوفی داوود خان هیچگاهی ارادهء برای ضم ساختن خاکهای پشتونستان به افغانستان نداشت ونه هم زعمای پاکستان چنین گستاخی را از جانب کابل تحمل میکردند