طالبان،دولت واتحادیه های نام نهاد خبرنگاران

1- استفاده ابزاری آقای کرزی از
آزادی بیان وروزنامه نگاران در مقابل حریفان

 با نخستین روزهای اداره موقت در
افغانستان که برمبنای اجلاس بن نیروهای گوناگون را گردهم آورده وبه قدرت رسانیده
بود ،آقای کرزی از آزادی بیان به عنوان تنها سلاح بر ضد رقیبان استفاده کرد وسنگر
رقیبان را تا حدی مورد هجوم قرار داد ، اولین شعار آقای کرزی حین تسلیم گیری ریاست
اداره موقت با شعر، شاعری و روشنگری آغاز شد آقای کرزی با زمزمه شعر بزرگ مرد سخن
وادب پارسی سعدی ضمیرروشنی را از خود به نمایش گذاشت ، استفاده ابزاری از آزادی
بیان وقلم برضد رقیبان با استفاده ازکلمات رکیک دررسانه های وابسته به دولت برضد
سران جبهه متحد آغازگردید، استفاده واژه جنگ سالار غلبه ای آقای کرزی بررقیبان را
بیشتر کردورقیبان را تاحدی خوار ساخت ، نکوهش شدید از پیشگاه قانونی ، فهیم ،
داکتر عبدالله در سه رده مهم دولتی توسط رسانه ها بویژه وابسته گان دولت بیشتر در
کنار رفتن قانونی از وزارت امورداخله نقش داشت ، برداشتن قانونی از راه برای کرزی
آنچنان ساده هم نبود ولی این رسانه ها بودند که با جو سازی بر افکار سیاسیون اثر
گذاشته وشاهد اولین دگرگونی در عرصه سیاسی در افغانستان پس از بن بودیم ، نقش رسانه
ها در لویه جرگه قانون اساسی به مراتب بیشتر ازآنچه آقای خلیل زاد وکرزی به انجام
میرساندند بود.به کرسی نشاندن نظام ریاستی درقانون اساسی که یکی از رویاهای آقای
کرزی بود بدون حمایت رسانه ها از ایشان ناممکن وحتی غیر قابل قبول برای وکلا واذهان
عامه مینمود، پیشگاه فعال جبهه متحد در لویه جرگه و هواداران این جبهه از جناح های
گونه گون بیشتر نظام پارلمانی را بر افکار عمومی حک کرده بود، این ناگزیری دست آقای
کرزی را بررسانه ها درازکردونزدیکان آقای کرزی باردگرتنها وسیله مقاومت ومبارزه را
رسانه ها دانسته وبه حمایت از جمعی از رسانه ها که به گونه ای برافکار درون وبرون
از لویه جرگه نقش داشتند پرداختند.پس ازنخستین اسائه جبهه متحد در لویه جرگه قانون
اساسی این رسانه ها بودند که با در سرخط قرار دادن این مهم بیشتر موجب درد سر
بررقیبان آقای کرزی شدند ، آقای کرزی اگر شما خواننده ای این نبشتار هستید با خود
بیندیشید که اگر روزانه هفت روزنامه ، بیشتر از چهار تلویزیون و هفتاد رادیوی ملی
ومحلی با صد نشریه چاپی برضد شما نه که در نکوهش از شما بپردازند آیا شما درچه وضعی
قرار خواهید گرفت؟ قوت رسانه ها وآزادی بیان در افغانستان بودکه والیان خودمختار
راتاحدی در چنگال دولت در آورد، این رسانه ها بود که با قرار گرفتن بلندگویان دولت
، انتخابات ریاست جمهوری را ضمینه سازی و در زمان مشخص قابل قبول دانستند ، آقای
کرزی فراموش نکنید در زمانیکه انتخابات ریاست جمهوری راه اندازی گردید فضای مناسب
برای انتخابات وجود نداشت ونگرانی شدید کشور های جهان را با خودبه همراه داشت حتی
کشور های به ظن شما دوست را ولی این رسانه ها بودند که برای اعتبار بخشیدن به نظام
در افغانستان برای انتخابات رزمیدند، آقای کرزی! فراموش نکنید که تخلافات آشکار در
انتخابات ریاست جمهوری در حدی بود که میتوانست باعث مخدوش کردن اذهان عامه در
افغانستان و جهان گردند ولی این رسانه ها بودند که با فراموش کردن اصول بنیادی مسلک
خویش را قربانی مصالح اولیای کشور وبقای شما به عنوان پرچم دار آزادی بیان وقلم
کردند، وبرای پیروزی شما فخرفروشی کردند ، آقای کرزی شما میدانید که در آغاز اداره
انتخابی شما وعده های برای افغانستان وجهان دادید که خیلی زود هم آنها را فراموش
کردید ، برخی از آن وعده ها را برایتان به طور نمونه یاد آورمیشوم ، ثبت دارای های
خود واعضای کابینه دور انتخابی ، برکناری افرادی از پست های دولتی که در راس احزاب
قرار داشته باشند ، رفع تبعیض ، قطع معامله گری وخویش خوری در ادارات دولتی ولی
حالا با خود یک لحظه فکر کنید که کدام یک ازین وعده ها را عملی نموده اید ، آیا در
کابینه شما کسانی نیستند که به این امر هیچ پروایی نکرده باشند؟ آیا همین اکنون پسر
وپدر زن وشوهر در قدرت نیستند ؟ آیا همین حالا روسای احزاب در پست معاونیت و وزارت
قرار ندارند؟ و.........ده نمونه ای دیگر آقای کرزی باید بدانیدکه رسانه ها همه چیز
را میدانند شاید بیشتر از آنچه شما فکر میکنید ولی با در نظر داشت وضعیت فعلی
نمیخواهند به این موارد پا فشاری نموده وبه خطوط قرمز نزدیک شوند.

 2-
روگردانی آقای کرزی از آزادی بیان وقلم

به نظر میرسد که آقای کرزی بیشتر از
آنانیکه(جنگ سالاران) تهدید برای آزادی بیان وقلم پنداشته میشوند نا توان وسست به
آنچه که باورهای خود میداند بوده است.

نخستین نشانه های دال برروگردانی
آقای کرزی از آزادی بیان ، واکنش کرزی با حضور(اصحابش) وزرای کابینه در برابر
گزارش روزنامه (انگلیسی زبان نیویارک تایمز) برای نشر خبردست داشتن ارحام آقای
کرزی در قاچاق مواد مخدربود، آقای کرزی درست در حالی به این گزارش واکنش نشان داد
که سه سال تمام در همین روزنامه حریفانش به شدت تمام مورد انتقاد قرارمیگرفتند.

ارسال سانسور نامه از جانب ریاست
امنیت ملی به رسانه هادر مورد جلوگیری از نشر القاب جنگ سالار ، مجرمین جنگی و....
به سران جهادی وبرخی از فرمایشات دیگر ، بازداشت ودر قید نگاه داشتن محقق نسب
بخاطر نشر آنچه مربوط به عقاید شخصی اش میشود، حمایت از بازداشت "نرمگو" روزنامه
نگار نشریه پیام مجاهد برای انتقاد از هرکاره بودن یک عضو کابینه ،تغییر رهبری
وزارت فرهنگ وجوانان وتعین یکی از بنیاد گرایان در مقام رهبری این وزارت ،تعدیلا ت
در قانون رسانه ها ،بازداشت ودر قید نگه داشتن تواب نیازی یکی از خبرنگاران جوان
و.... ده ها نمونه دیگر وجود دارد که نشان میدهد آقای کرزی از آنچه گفته است حالا
پشیمان میباشد، اقدام به مذاکره برای سهیم ساختن طالبان در قدرت از جانب آقای کرزی
خود پشت پاه زدن با آن ارزشهایست که آقای کرزی برای اجرای آن ماموریت یافته است
 مذاکره با طالبان برای برگرداندن به قدرت طبیعیست که پیش شرط های را هم میخواهد از
آنجایی که طالبان اصلآ به آزادی بیان ، فکر واندیشه پایبند نیستند شاید یکی از پیش
شرط هایی مذاکره هم بریدن زبان رسانه هاو مشروط ساختن آزادی بیان باشد دیدار(
دوازده) ساعته وکیل احمد متوکل در ارگ ریاست جمهوری با آقای کرزی شاید تصادفی هم
نباشد ، برای برگرداندن طالبان به قدرت رهایی سران طالبان که در قید دولت به سر
میبرند یکی از راه های مفاهمه بین دولت وطالبان است، بنابرین دولت ناگزیراست تا
 سناریو های متعددی را درین زمینه طرح وعملی نماید، رهایی دانیل در بدل پنج تن از
سران طالبان یکی از نمونه های بارز این مسآله میتواند باشد، راه اندازی تظاهرات
وگردهمآیی های فرمایشی هم یکی دیگر از نمادهای همان سناریویست که برای برگرداندن
طالبان به قدرت طرح وعملی میگردد.