پرداخت رشوه برای پیوستن به ارتش افغانستان
کی پاسخگوست؟
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
البته این آخرین بار نبوده که این سرباز به مقامات ارتش افغانستان پول می پرداخته است. او پس از مدتی خدمت وظیفه را ترک کرد و به پیشاور رفت. پس از برگشت برای شمولیت مجدد باز هم به همان افسر مقداری پول پرداخت.
او جریان شمولیت خود را در اعترافات خود به تفصیل بیان کرده، می گوید: در اپریل 2011 کسی که متصدی جلب سربازان بود، از من پرسید که ایا می خواهم در ارتش خدمت کنم. من گفتم بلی می خواهم اما تذکره ندارم. او برایش گفت که اگر برایم پول بدهی من چاره آن را می کنم. سرباز قاتل اعتراف کرده است که وی برای آن نفر پنجصد افغانی که ده دالر می شود پرداخت و با او به یک هوتلی که نزدیک آن جا بود، رفت تا کارهای شمولیت او را انجام بدهد و از آن جا به محل تمرینات اعزام شد.
اعترافات سرباز ارتش افغانستان در تحقیقات مقدماتی خود به قتل چهار سرباز بی سلاح فرانسوی یک بار دیگر از فساد گسترده یی که حتی در شاهرگ های امنیتی افغانستان نفوذ کرده است, پرده برداشت.
روزنامه پاکستانی "نیشن" به نقل از تارنمای مک کلاتچی امریکا خبر می دهد که این سرباز بیست و یک ساله افغان دو بار برای شمولیت خود در ارتش افغانستان پول پرداخته است. وی که در تحقیقاتی ک...ه در ماه جنوری، پس از کشتن سربازان فرانسوی از وی صورت گرفت، این موضوع را بیان داشته و گفته است که برای شمولیت در ارتش به شخصی که مسوول جذب سربازان بود پول پرداخته است. خبرگزاری AFP گفته است که صفحه اول تحقیقات او را که این بیان در آن درج است دیده است.
البته این آخرین بار نبوده که این سرباز به مقامات ارتش افغانستان پول می پرداخته است. او پس از مدتی خدمت وظیفه را ترک کرد و به پیشاور رفت. پس از برگشت برای شمولیت مجدد باز هم به همان افسر مقداری پول پرداخت.
او جریان شمولیت خود را در اعترافات خود به تفصیل بیان کرده، می گوید: در اپریل 2011 کسی که متصدی جلب سربازان بود، از من پرسید که ایا می خواهم در ارتش خدمت کنم. من گفتم بلی می خواهم اما تذکره ندارم. او برایش گفت که اگر برایم پول بدهی من چاره آن را می کنم. سرباز قاتل اعتراف کرده است که وی برای آن نفر پنجصد افغانی که ده دالر می شود پرداخت و با او به یک هوتلی که نزدیک آن جا بود، رفت تا کارهای شمولیت او را انجام بدهد و از آن جا به محل تمرینات اعزام شد.
به گفته این سرباز، پس از هشت ماه خدمت در ارتش او وظیفه را ترک کرد و به پیشاور که در همسایگی پایگاه مهم طالبان و القاعده موقعیت دارد، رفت و "مدتی" در آن جا اقامت کرد. وقتی دو باره به کابل برگشت، این بار هشتصد افغانی به همان نفر پرداخت و دو باره شامل وظیفه شد.
در بیستم جنوری او چهار سرباز فرانسوی را که با خود سلاح نداشتند در مرکز تمریناتی گوان کاپیسا به قتل رسانید. در جریانات تحقیقات ابتدایی، یک روز پس از این حادثه این سرباز به مقامات امنیتی گفته بود که با مشاهده ویدیویی که سربازان امریکایی را در حال اهانت به اجساد طالبان دیده بود، به این کار دست یازیده است. پیامد های این قضیه در زمینه های مختلف خیلی گسترده بوده است. نخستین پیامد بازنگری حضور سربازان فرانسوی در افغانستان توسط دولت آن کشور بود. اعتبار ارتش افغانستان را واقعات مکرری از این دست که نشانه بارز طالبان در صفوف آن است، از قبل نیز خدشه دار ساخته بود. این گونه قضایا نه تنها به اعتبار ارتش در بیرون ضربه می زند، بلکه فضای عدم اعتماد را در بین منسوبین آن نیز به وجود می آورد.
ده دالر، در افغانستانِ امروز نیز این مقدار پول چندانی نیست. اگر گفته آن سرباز راست باشد، هر کسی می تواند با پرداخت این مقدار پول به جمع سربازان ارتش افغانستان بپیوندد و مفت و مجانی از طرف نخبه ترین افسران خارجی آموزش ببیند. آیا اشاره پاکستان به موجودیت کمپ های تروریستان در افغانستان همین آموزشگاه های نظامی دولتی است؟ آیا وزارت دفاع ما نهادی است برای دفاع از منافع ملی کشوری به نام افغانستان؟
سوال های زیادی در این مورد مطرح می شود:
- سیاست کادری وزارت دفاع افغانستان چی است؟
- وزارت دفاع افغانستان در طول ده سال گذشته، به طور مشخص چی دست آوردی در عرصه نظامی داشته است؟
- با سیاست های چند پهلوی دولت، وزارت دفاع افغانستان چی استراتیژی مشخصی برای مبارزه با "عوامل ضد دولتی" که اکثرن از طرف دولت و حکومت برادر خوانده می شوند، تهیه دیده و اجراء می کند.
- آیا دست آوردهای وزارت دفاع افغانستان، پالیسی دولت را در قبال مخالفانش تعیین می کند و یا پالیسی های دولت بر فعالیت های وزارت دفاع افغانستان تاثیر گذار است؟
- آیا منسوبین وزارت دفاع جمهوری اسلامی افغانستان انگیزه یی برای جنگ در برابر طالبان دارند؟
پيام‌ها
8 فبروری 2012, 05:33, توسط صادقی
پروانی صاحب مقاله خوبی نوشته اید،چه کاری باید کر؟ راه حل را مردم ما گم کرده است. مشکل مشابه در وزارت داخله نیز وجود دارد بلکه بیشتر از این است، حتی من به چشم خود دیدم برای موتر های زرهی بی پلیت جواز یک ماهه گشت به دادن 5000 هزار دالر امریکایی انجام میشود و آن هم به امر و امضاء وزیر.برای تصاحب پوست عایداتی باید آن پوست را به قیمت گزاف خریداری کرد.یکی از دوستان من به پرداخت پول 50000 دالر امریکایی یک پوست را در وزارت داخله تصاحب کرد.افسوس به حال مردم بیچاره که نه واسطه دارند و نه وسیله بجز از خدا.