دفاع مقدس ورزمندگان مهاجر افغانستانی

این روزها در ایران مراسم گرامی داشت"هفته دفاع مقدس" درحال برگزاری است.

طی جنگ هشت ساله ایران وعراق، خیلی از هموطنان مهاجر افغانستانی در ایران، راهی جبهه های جنگ شدند که تعداد زیادی از آنهاشهید،مجروح،اسیر ومفقودالاثر گشته اند.

لینک های ذیل نمونه ای از کسانی هست که در جنگ هشت ساله(دفاع مقدس) شرکت داشته اند.

لینک اول:

جانباز افغانی‌آماده جانفشانی برای انقلاب

کریمی می گوید: موقع رفتن به جبهه 16 سالم بود. چون قبلا در افغانستان
جنگیده بودم کار با اسلحه را بلد بودم. برادرم رسول که الان مرحوم شده با
رفتن من به جبهه مخالفت کرد. او می گفت: "برادر تو می روی جنگ کشته می شوی.
جواب پدرو مادرمان را چه بدهم؟" گفتم: اگر کشته شوم در راه اسلام است و
شهید می شوم.....از جنگ نمی ترسم. اگر روز دوباره جنگ شود، بازهم در خط اول حاضرم جانم را فدای این انقلاب کنم.

علی کریمی در چند عملیات شرکت می کند. کربلای چهار، پنج، 10 و در شلمچه، آبادان، خرمشهر و کردستان هم حضور داشت.

او می گوید: در جبهه آر پی جی زن بودم و تانک و پیاده های زیادی را زدم.
چهار غواص عراقی هم به اسارت گرفتم. آنها از توی آب آمده بودند که ما را
اسیر کنند، من پیش دستی کردم و آنها را به اسارت گرفتم.

لینک دوم:

یکـــــــــــــــــــی از هـــــــــــــــــــــزاران!

غلامعلی
ظفرعلی جانبازی افغانی بود که هفت ماه و 23 روز سابقه حضور در جبهه داشت و
حدود دو‌سالی بود که در حمامی متروکه در حاشیه شهر ورامین زندگی می‌کرد.
این جانباز 48 ساله از ناحیه دو چشم نابینا و تنها طعامش غذایی بود که
همسایه‌ها به او می‌دادند.

از این جانباز افغانی پرسیدم چه آرزویی داری گفت: مرگ تنها آرزوی من
است. جایی را نمی بینم. کسی را ندارم حتی همسرم هم سالهاست از من جدا شده و
فرزندی ندارم و مسئولان هم مرا فراموش کرده‌اند و در این حمام متروکه
بیتوته کرده‌ام و هرشب منتظرم یا درندگان مرا پاره کنند و یا ماری یا گزنده
ای مرا نیش بزند... آیا مرگ توقع زیادی است؟ 

غلامعلی
ظفرعلی، پیراهنش را بالا زد و گفت: جوون لاغر شدم... ولی یک روز بدن قوی داشتم و
به تنهایی با تیربار یک گردان را حریف بودم. ظفرعلی در حالی که با تیربار
از ورود تانکهای عراقی به خط مقدم جلوگیری می کرده بر اثر اصابت گلوله تانک
مجروح شده بود

پ.ن: این دومطلب را حتما کامل بخوانید.