Zonder titel

نوش جانت چندپیاله شعر!

نقدمجموعه ی"دوری پرنده نیست که برگردد"

"خشکیداستخوانم وجوشیدخون من

ازمن که خسته است؟بنوشید!دم شدم"

 "سهراب سیرت"

 شعر به باور من، نوشیدن یک پیاله چای ویک پیاله قهوه هنگام خستگی ،وشاید هم سرکشیدن یک پیاله آب سرد در موقع تشنگی است.

شاعرهم به تعبیر من استکان خالیِ است که در لحظات متفاوتی (وبربنیاد نیاز، برای کاهش ویارفع خستگی وتشنگی) پۘر می شود و گاهی هم استکان ذهنش مانند مولانا از فرط مایع احساس، سر می رود.

خواندن برخی از شعر های سهراب سیرت در مجموعه " دوری پرنده نیست که برگردد" برای من گاهی به مثابه ی نوشیدن یک پیاله چای بوده، گاهی هم مثل نوشیدن یک پیاله قهوه ی تلخ؛اما مزه دار، وبیشتر هم شبیه سرکشیدن یک پیاله آب سرد در کویر شعر وشعور شاعرانه .