شرح یک افشا گری!

صبح دیروز۱۳۹۱/۸/۹، طبق روال همیشگی اولین جای که در فضای مجازی سر زدم وبسایت جمهوری سکوت بود. دربین مطالب نشر شده چشمم به بیانیه‌ای دانشجویان افغانستانی دانشگاه قزوین افتاد، با عجله تمام روی تیتر مطلب کلیک کردم. سطر‌های بیانیه را خواندم. در تمام جملات ونوشته‌ها جز صداقت وشور جوانی چیزی دیگری ندیدم. در بیانیه اولی؛ که در حال حاضر در جمهوری سکوت؛ نامه‌ای دومی ذکر شده است؛ می‌توان احساس پاک وواقعی ودلهای سوخته وبدون هیچ گونه کلک وریا کاری را مشاهده کرد وبر جفای وارده بر این قشر عزیز وآینده ساز افسوس خورد وصد لعنت ونفرین نثار کسانی کرد با نهال‌های مملکت خویش چنین می‌کنند.

واما؛ از آنجایکه چند ماه است که وبسایت جمهوری سکوت بدستان «مصلحت اندیشان دم دمی مزاج» اداره می‌شود؛ مطمئین بودم نشر این مطلب پر احساس وصادقانه، زیاد دوام نخواهد آورد، برای همین یک کپی از آن تهیه ومنتظر اقدام اورژانسی افراد دلسوز ومصحلت اندیش ماندم تا با غضب هرچه تمام‌تر کارت وقیچی شانرا به کار گیرندوبر گرده این عزیزان فروبرده وزهر چشمی از انهابگیرند. وبگویند؛ دیگر بی‌اجازه بزرگتر‌ها از این کار‌ها نکنید.

انتظارم زیاد طول نکشید وروز گذشته حوالی ساعت۴ بعد از ظهر این اتفاق افتاد که ماجرایش در پست قبلی ذکر شده است.

خوشحالم که با افشاگری به موقع، توانستم ازحق دانشجویان عزیز دانشگاه قزوین که می‌رفت اسیر مصلحت اندیشی برخی افراد دم دمی مزاج بشود، دفاع کنم و مسئولان وبسایت جمهوری سکوت مجبور شوند وبیانیه‌ای آنهارا دوباره در وبسات قراربدهند.