فرزندان آمریکایی از مادران افغانی

ممکن نیست؛ دختر و پسرم از نسل من باشد. آن‌ها هیچ شباهتی به‌من و فامیل‌ام ندارند. بیشتر به آمریکایی‌ها می‌ماند.
این جمله؛ درد دل یکی از باشندگان ولسوالی سعیدآباد ولایت وردک است. جای‌که در آن بیشترین درگیری میان نظامیان و شبهِ‌نظامیان طالب به‌وقوع می‌پیوندد. درهمین ولسوالی چندین سرباز ویژۀ آمریکا که ماموریت نابودی اسامه‌را داشتند نیزکشته شده اند. این ولسوالی دوزخِ کاروان اکمالاتی نیروهای خارجی است. اکثری خانه‌ها ازوجودِ صاحبان شان پاکسازی شده و درآن مخالفان دولت جابجا شده اند.

عملیات شبانه نیروهای ایتلاف به‌منظوری پاک‌سازی از وجود القاعده وطالبان سر و صداها و مخالفت‌های زیادی را به‌دنبال داشت. ماموران ارشد دولت از جمله ریس جمهور تاکید برتوقف عملیات شبانه در روستاها داشتند. خواستی‌که شرط اساسی در امضا پیمان نامۀ استراتیژیک میان افغانستان و آمریکا نیز شد.

امادرمنطقۀ یادشده چرا بیشترین رویداد به‌میان می‌آید؟ این پرسش‌را بابعضی ازباشندگان این ولسوالی‌که درغزنی بودند مطرح کردم. پاسخ‌های‌شان صادقانه بود یاغرض آلود؛ قضاوتی ندارم. قضاوت باشما. ولی اسامی هیچ یک از آن‌ها نشر نمی‌شود.

این افراد می‌گویند؛ در ولسوالی سعیدآباد شماری باطالبان همکاری نزدیک دارند. طالبان درمنطقه پنهان می‌شوند و بالای نظامیان حمله می‌کنند. درجنگ مردم بیشتر متضرر می‌شوند؛ اگرچه شماری از این کار نفع می‌برند. خانه‌ها ویران و زراعتی مردم نابودشده است. اکنون بیشتر اهالی مجبور به‌ترک منطقه شده و درشهرهامسکن‌گزیده اند.

به گفتۀ آن‌ها پس ازدرگیری؛ نیروهای خارجی و افغان برای پاک‌سازی طالبان منطقه‌را در محاصرۀشان درآورده و مردان‌را به‌مسجد زندانی می‌کنند. خودشان درخانه‌ها زنان‌را به‌زور اسلحه مورد تجاوزجنسی قرار می‌دهند. یکی از آن افراد که باشندۀ منطقۀ "سالار" درجنوب ولسوالی سعیدآباد است می‌گوید که دو فرزند وی هیچ شباهتی با قبیله وقوم آن‌ها ندارند. او می‌گوید درتردیداست که فرزندان از وی باشد. به گفتۀ او حتا این فرزندان با فرزندان دیگرش هیچ شباهتی ندارند. او نه‌تنها نیروهای خارجی را عامل این‌کار می‌داند؛ بل می‌گوید نظامیان افغانستان بیشتر از آن‌ها در اذیت و آزار زنان و دختران این منطقه دست دارند. به باور وی اکنون دختر باکره در منطقه یافت نمی‌شود. این گفته‌ها از سوی هیچ ادارۀ رسمی تاید نشد.