همه با هم در برابر «انحصارگرایی» می ایستیم

نه
خاکمان جداست، نه دل، نه خدایمان

نفرین
به آن که خواسته از هم جدایمان

به
پیوند یادآوری های همیشگی دوستان عزیز که حرکت های مدنی در هر گوشه ای از خاک این
کشور را انسان مدارانه و فراقومی سامان دهند و برای پشتیبانی از آن از هیچ تلاشی
دریغ نورزند، باید گفت که همیشه دشمنان «خردورزی» و «آگاهی» و «دانایی» می کوشند
از هر حربه ای برای ضربه زدن به وحدت و یکپارچگی ملیتهای ستمدیده بهره برداری
کنند. «هزاره گرایی»، «تاجیک گرایی»، «ازبک گرایی» و «پشتون گرایی» همه به یک
اندازه مردود است. 

 زدن
برچسب انحصار بر هر فعالیت مدنی، آسیب مهلکی است که بر پیکر «جامعه مدنی» وارد می
شود و این آسیب، «تاجیک»، «هزاره»، «ازبک» و «پشتون» نمی شناسد. همه در آتش
انحصارگرایی خواهیم سوخت اگر بیدار نشویم و اجازه دهیم باز ما را به برچسب زدن
قومیت از همدیگر دور کنند. 

 همبستگی
بی نظیری که در رویداد «کویته» و «اعتصاب غذایی دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی»
میان فعالان مدنی هر چهار قوم برقرار شد، نشان داد جوانان افغانستان به «انسان»
بیشتر می اندیشند تا چیز دیگر. همین همبستگی ارزشمند در مورد «جنبش زنان» به چشم
می خورد. نگذاریم این «سرمایه» تازه به دست آمده دستخوش آسیب شود. نگذاریم تمامیت
خواهان استبدادطلب قوم گرایی که سالهاست بر گرده ما نشسته اند، بار دیگر، جمعیت ما
را پریشان کنند. 

 در
صفحه جناب عبدالشهید ثاقب آمده است :

برخی
گزارش‌های تأیید ناشده حاکی از آن است که قبیله‌گرایانِ ستم‌پیشه در صددِ آن هستند
که به هزار مکر و حیله، جوانانِ تاجیک را فریب داده و در قضیه‌ای جنجال‌های دانش‌کده
علوم اجتماعی همسویی آن‌ها را کسب کنند؛ غافل از این‌که ما هرگز سر آشتی با فاشیسم
نداشته و تا پایان زورگویی و ستم‌گری علیه شان می‌رزمیم و می‌ایستیم.این
موضع تغییرناپذیرمان است و ما همواره در صفِ عدالت‌خواهی و برابری‌طلبی خواهیم بود.

(http://www.facebook.com/abduls...)

 همه
تلاشگران جنبش اجتماعی در داخل و خارج افغانستان باید هوشیار باشند و نگذارند شکست
خوردگان «فاشیست» فرصت صف آرایی دوباره پیدا کنند. با اطلاع رسانی، هرگونه حرکت
«انحصارطلبانه» را در نطفه بخشکانیم.