دشمنان قهرمان ملی، برادران کرزی شدند

احمد شاه مسعود از فرماندهان جهادی بود که سال‌ها در نبرد و پیکار علیه اشغالگران و متجاوزان روس با حوصله‌مندی و درایت کامل ایستاد و همچنان با نیروی بی‌سروپا و غلامان حلقه به گوش پاکستانی، چچنی، پنجابی درگیری‌های نظامی داشت. با وجود قهرمان ملی کشور، هیچگاه گروه طالبان و القاعده بین‌المللی نتوانست تمام افغانستان را فتح و قبض کند. بالآخره طالبان پاکستانی با همکاری سازمان ای.اس.آی و القاعده بین المللی به این نتیجه رسیدند که با موجودیت احمدشاه مسعود، امکان اشغال افغانستان به گونۀ کامل امکان پذیرنیست و چارۀ سنجیدند که یکی از بزدلانه‌ترین شیوه جنگ در است. وی در روز نهم سپتامبر 2001میلادی، بر اثر عمل انتحار دو تروریست عرب مرتبط با شبکه القاعده که خود را خبرنگار معرفی کرده بودند، در خواجه بهاوالدین ولایت تخار به شهادت رسید.
از آن روزگاری که قهرمان ملی این سرزمین جام شهادت نوشید، تا هنوز حکومت نام‌نهاد هیچ اقدامی مبنی بر ردیابی و دست‌گیری عاملان شهادت وی نکرده است، حکومت نه تنها کاری نکرده است، بلکه از رفتار قوم‌گرایانه‌اش معلوم می‌شود که در خاموش کردن نام و نوای قهرمان ملی کوشیده و همچنان تلاش دارد تا لقب قهرمان ملی و افتخار قهرمانی جهاد و مقاومت را از پیشوند نام وی بزداید، البته به چند دلیل:

امتیاز دهی و خوشخدمتی به طالبان: از آن روزی‌که کرزی و تیم فاشیست وی برسکان قدرت، مفت و مجانی تکیه زده اند، کاملاً محسوس است، در اثر خوشخدمتی‌های فراوان و امتیازدهی‌های کاملاً بی‌مورد که برخاسته از نهضت پپولیستی یا همان "پشتونخوا"هی است، همیشه طالبان را برادران و هموطنان فریب خورده توجیه می‌کنند تا مردم تمام ظلم و ستم را فراموش کرده و حافظه تاریخی خویش را بشویند و دوباره طالبان را به آغوش بکشند. حکومت پالیسی طالب‌پرستی پیش گرفته و از جمله ارکان آن در سال‌های اخیر این است که جناح طالبان را بر مجاهدان ترجیح دهند، جنگ و مقاومت مجاهدان را نادیده گرفته دوباره طالبان را برگردۀ مردم سوار نمایند، از جملۀ این کارکردهای شوم و غیر ملی همان طرح مشارکت طالبان در عرصۀ سیاسی از سوی حکومت است. بنابر این نخستین دستور العمل آنان کم‌رنگ نشان دادن ایثار و جانبازی‌های قهرمان ملی و یاران جهاد و مقاومت علیه طالبان است که می‌خواهند از این طریق پرچم جهاد ومقاومت را پایان آورده منطق طالبانی با الفاظ چون برادر ناراضی، هموطن فریب خورده وغیره در اذهان عامه بازسازی کنند. برعکس طالبان همواره نشان داده‌اند که همچنان دشمن مردم افغانستانند و در کشتار مردم بی‌گناه کم نمی‌آورند، در آخرین موردی که کرزی طالبان را برادر خطاب کرد، در پاسخ طالبان افراد ملکی و یک گروه از انجنیران خدماتی را به گلوله بستند.
هم‌تبار بودن کرزی و حلقه اطراف حکومت با طالبان: در حکومت کرزی، عقلانیت سیاسی و درایت منطقی شایسته اصلاً وجود نداشته، تمام قضایای خارجی و داخلی برمبنای عنعنۀ "پشتونوالی" سنجیده می‌شود. به طور نمونه می‌توان بر حل و فصل نشدن معاهده دیورند اشاره کرد. کرزی هراس داشت که اگر معاهده دیورند را یک طرفه کند، از قانون پشتونوالی پا بیرون می‌گذارد و در آینده، القاب زشت خواهد داشت. نظر به این مفکوره منازعات خط مرزی همچنان ادامه دارد.

همیشه در از طرف کارشناسان سیاسی در کشور، صدا بلند می‌شود که حکومت هنوز طالبان را دشمن خود نشناخته و آنان را برادر خطاب می‌کند. باید یادآوری کنم که کرزی با علایق قوم‌گرایانه به خود اجازه نمی‌دهد که طالبان را به حیث دشمن رسمی مردم و حکومت بشناسد. بر این اساس باید خاطرنشان ساخت که دشمنان قهرمان ملی اکنون برادران کرزی‌اند و این تغیر دیدگاه حلقه فاشیستی حکومت است که مردم افغانستان هنوز در جنگ می‌سوزند و روزانه طبق آمارها هفت تا بیست و پنچ نفر به گونه فجیعانه از طرف برادران کرزی(طالبان) به هلاکت می‌رسند. مشخص نبودن دوست و دشمن در یک جنگ فرسایشی، بی‌باوری به بار آورده و روحیه مقاومت ملی را از بین می‌برد.
احمد شاه مسعود فرمانده جهاد و مقاومت برحق مردم افغانستان که جهانیان او را قهرمان افسانه‌یی حق و آزادی می‌دانند، با درایت و خرد یک زعیم واقعی میان مردم افغانستان ظهور کرد و توانست تمام اقوام افغانستان تاجیک، پشتون، هزار، ازبیک، پشته‌یی و غیره را علیه متجاوزان روس بسیج کند و همدلی وحدت ملی را میان تمام اقوام بر علیه یک دشمن واحد و تعریف شده رهبری کند و در مقابل ابرقدرت وقت (قشون سرخ شوری) بایستد. اکنون این تفاوت را مردم افغانستان مشاهد می‌کنند که حلقه قوم‌گرا و فاسد حکومت کنونی، نتوانست اعتماد اقوام ساکن را در افغانستان کسب کند و یک روحیه ملی مبارزه علیه دشمن واحد را آغاز کنند. برعکس سیاست‌های آبکی و مکارانه پیش‌گرفتند و ملت را ابزار درامد پول، برای خود و قوم خود ساختند.