بدون عنوان

امام حسین(ع) و قیام عاشورا در ادبیات عرفانی فارسی

(با توجه به شعر‏های حضرت مولانا و سنایی غزنوی)

دکتر حفیظ شریعتی(سحر)

امام حسین همواره مورد توجه عرفای اسلامی به ویژه شاعران عارف بوده است. از این رو، همیشه در آداب و رسوم عرفانی حضور پر رنگ داشته ‌است. در تکایا و زاویه‌های اهل طریقت، عرفان حسینی بسیار مهم انگاشته شده است. زیرا از دید عارفان امام حسین از بـعد عـرفـانى دين، دلدادگى ويـژه اى را پایه گذاشته است که اصل در آن، (صبر)، (رضا)، (تسليم)، (شوق)، (اخلاص)، (يقين)، (اطمينان نفس)، (قرب به حق)، و از اين گونه جلوه‏هاى مقدس است. کليد واژه‌هاي فهم مقام سيدالشهد حضرت امام حسين ـ عليه السلام ـ در مثنوي و ديوان شمس و شعرهای سنایی عبارتند از: عشق ـ عاشقي ـ شهيد ـ شهادت ـ فدايي ـ بلا ـ مرگ ـ پارسا ـ فنا ـ قا ـ خسرو دين ـ خسرو غيب ـ وصل ـ دوست ـ پيشتازان و طلايه‌دار سلوک ـ زندان ـ عاشورا ـ کربلا ـ يزيد / فراق ـ شمر ـ عزا ـ تقابل کاراکترها(شخصیت‏ها) و صفات و خصايل که با توصیف و تکریم امام همراست. از این رو، از دید عارفان اسلامی امام شهید در سايه اين تجلّى الهى، خودى نمى‏بيند و جز (او) را نمى‏شناسد و جز (پسند) او را نمى‏جويد.