شکایت ایل غرقه به خون

تاریخ پایداری مردم افغانستان در برابر بیگانگان و خون‌ریزان داخلی یکی از برگ‌های همیشه مظلوم حیات این ملت است.

سال‌روز قیام‌هایی مانند قیام 24 حوت 1357، 2 سرطان 1358 چنداول، 3 حوت 1358 کابل، کشتار مردم مزار شریف در 17 اسد 1377، کشتار مردم بامیان در 22 سنبله 1377، کشتار مردم غرب کابل در 21 دلو 1373 و کشتار مردم یکاولنگ در 17 و 18 جدی 1380 و کشتار مردم شمالی هنوز خون‌بار است و داغ‌ دل‌ها را تازه می‌کند.

شعری از دوست عزیزم، علی یعقوبی (شاهد) را به مناسبت کشتار مردم بی گناه به دست طالبان در مزار شریف (17 اسد 1377) بخوانید:

شکایت را متاب ای ماه! کامشب ماه‌سوزان است

هزاران دختر آواره‌دل، آواره‌دامان است

زنان، دامن‌شهید و دختران، دامن‌شهید، آری

مزار، آیینه‌ی شاهدترین نسل شهیدان است

شکایت‌نامه‌ی ایل من امشب چشم معصومی‌ است

که بدمست از مَی عشق و اسیر چشم شیطان است

شکایت می‌برم بر عشق، گرچه بر سر قهر است

شکایت می‌برم بر تیغ، گرچه غرق نسیان است

شکایت را بخند ای تیغ! ای چندی به خواب اندر!

که امشب نی شب خواب است، امشب، ماه‌سوزان است