سه‌گانه‌های نگارش ـ 3

متن اصلی

با توجه به این واقعیت که اکثریت مردم افغانستان از لحاظ تباری، غیرپشتون بودند، طرزی و همکارانش با دو چالش مواجه بودند.

........................

نظر ویراستار

1. «اکثر» یعنی «بیشتر». مثلاً می‌گوییم «اکثر نمایندگان با این لایحه موافق بودند.» یعنی بیشتر نمایندگان. ولی «اکثریت» یعنی «بیشتر بودن»، چنان که می‌توان گفت «نمایندگان معتدل در اکثریت هستند» یعنی در وضعیت «بیشتر بودن» هستند. در جمله‌ی بالا «بیشتر بودن» منظور نیست، بلکه «بیشتر» منظور است. پس باید آنجا «اکثر» گفت یا حتی خود «بیشتر».

نظیر این خطا به شکلی دیگر در مورد «بشریت» هم رخ می‌دهد. «بشریت» در اصل یعنی «بشر بودن» یا «انسان بودن» ولی ما بسیار وقت‌ها آن را به خطا به معنی «جامعه‌ی بشری» به کار می‌بریم و این درست نیست.

2. کلمه‌ی «واقعیت» در اینجا ضرورت ندارد. «این واقعیت» وقتی به کار می‌رود که خود واقعیت در جمله‌ی قبلی گفته شده باشد و ما در اینجا فقط به آن اشاره کنیم. ولی اینجا واقعیت در همین جمله بیان شده است و نیازی به ذکر دوباره‌ی آن نیست.

3. تکرار فعل در جمله عیبی ندارد، ولی اگر نباشد بهتر است. در اینجا دو تا «بودند» داریم که می‌شود یکی را با تغییری در جمله، حذف کرد.

.............................

متن ویرایش‌شده

با توجه به این که اکثر مردم افغانستان از لحاظ تباری غیرپشتون بودند، طرزی و همکارانش دو چالش در پیش داشتند.