جشن «افغان‌ـملت» در مرگ «صدا» و «فریاد»

 لغو مصوبه شورای وزیران حکومت پیشین در نام‌گذاری سرک پل سوخته تا دارالامان در کابل از سرک «فیض‌محمد کاتب» به پل سوخته ـ دارالامان و افتتاح آن به مناسبت ورود نخست‌وزیر ترکیه، اولین اقدام حکومت تازه‌بنیاد سهامی وحدت ملی به رهبری اشرف غنی است.

در همان هفته اول، همه نامه‌نگاری‌های دفتر ریاست جمهوری تازه به زبان پشتو آغاز شده است و از زبان فارسی که زبان اصلی کشور و زبان رسمی این سرزمین است، خبری نیست؛ همان زبانی که هزاران اندیشمند این کشور از جمله «کاتب» برای زنده نگاه داشتن آن کوشیدند و آخر سر جان فدا کردند.

جالب است که از درباره هر دو رویداد وحدت‌ستیزانه و ضد ملی این حکومت تازه، از گلوی هزاره‌ها و تاجیکان و دیگر قوم‌های کشور فریادی بلند نمی‌شود. حذف نام «پدر تاریخ‌نگاری افغانستان» از یک سرک مهم پایتخت و حذف زبان فارسی از نامه‌نگاری‌های اداری کشور چیزی نیست که فقط فارسی‌زبانان یا یک قوم خاص برای مقابله با آن تلاش کنند. هرگونه بی‌توجهی به این موردها فردا روز تیم فاشیستی حاکم بر ارگ را به کارهای دیگری می‌کشاند که همه از آن زیان خواهیم کرد.

باز هم می‌توان از بی‌ننگی مدعیان حفظ حقوق مردم یاد کرد که مثل همیشه «رأی» ملت بی‌چاره را به بهای رسیدن به کرسی‌های سرخ قدرت به پای «اشرف غنی بابا» فروختند. این قدرت‌مندان با پشتوانه حضور تحصیل‌کردگان خودفروخته چنین می‌کنند؛ آنانی که بالا رفتن از نردبان قدرت برایشان بیش‌تر از آموخته‌هایشان اهمیت دارد. این گروه را در هر دو تیم انتخاباتی می‌توان یافت که اکنون دم بر نمی‌آورند. ننگ باد بر فرهنگ‌فروشان.