پاییز است و آبانش

 پاییز است و باران‌های گاه و بی‌گاهش. پاییز است و شعرهای خواندنی شاد و غمناکش. پاییز است و غروب‌های تنهایش. پاییز است و آدم‌های خوب هر ماهش. پاییز است و شب‌های نازنینش. پاییز است و چای داغ لذتناکش. پاییز است و آفتاب ملایمش. پاییز است و ماه‌های ماهش. پاییز است و سوسو زدن چراغ‌های باقلافروش‌هایش. پاییز است و چترهای گاه تنها و گاه همراهش.

پاییز است و بودن‌ها و نبودن‌هایش. به هر حال، سلام بر «مهر» گذشته و سلام بر ماه «آبان» از اول تا پایانش.

ﻭَ ﭼﺎﯼ، ﺩﻏﺪﻏﻪ‌ﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ‌ﯼ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ

ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ‌ﯼ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ

ﺣﯿﺎﻁِ ﺁﺏ‌ﺯﺩﻩ، ﺗﺨﺖ ﭼﻮﺑﯽ ﻭ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ

ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺑﻮﺳﻪ، ﭼﻪ ﻋﻄﺮﯼ، ﭼﻪ ﺧﺎﻧﻪ‌ﯼ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ

ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ، ﺧﺎﻧﻪ‌ﯼ ﺷﻤﺎ، ﺳﺎﺭﺍ

ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺎﺧﺘﻪ‌ﻫﺎ ﺁﺷﯿﺎﻧﻪ‌ﯼ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ

ﻏﺮﻭﺏ ﺍﻭﻝ ﺁﺑﺎﻥ ﻗﺸﻨﮓ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ

ﻧﺴﯿﻢ، ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﯼ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ

ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪ ﮐﻪ «ﻓﺮﺩﯾﺲ» ﺷﺎﻋﺮﯼ ﺑﮑﻨﺪ

ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ، ﻏﺰﻝ ﻋﺎﻣﯿﺎﻧﻪ‌ﯼ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ

ـ ﮐﺮﺝ؟

ـ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﻮ، ... ﺁﻗﺎ، ﺻﺪﺍﯼ ﺿﺒﻂ ﺍﮔﺮ ...

ـ ﻧه ﺨﯿﺮ! ﮐﻢ ﻧﮑﻦ ﺁﻗﺎ، ﺗﺮﺍﻧﻪ‌ﯼ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ

ﺻﺪﺍﯼ ﺷﻌﻠﻪ‌ﻭﺭ «ﮔﻞ ﻧﺮﺍﻗﯽ» ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ

ﻓﻀﺎﯼ ﻣﻠﺘﻬﺐ ﻭ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ‌ﯼ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ

ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻧﻈﺮ ﻣﺎﺳﺖ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ

ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻧﻪ، ﺯﻣﺎﻧﻪ‌ﯼ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ

ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﭼﺎﯼ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻫﻢ

ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻮﺳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ، ﺑﻬﺎﻧﻪ‌ﯼ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ

ﺣﺴﻦ ﺻﺎﺩﻗﯽ‌ﭘﻨﺎﻩ