ما حرامی هستیم اگر با «طالب»، برادر باشیم!

البته بگذريم كه فاشيست ها هميشه در مورد خودى، كور و در برابر ديگران ذره بين هستند. وگرنه آيا حرامزادگى از اين بيشتر مى شود كه سمبل تقلب و فساد، مدال پاكى و صداقت بدهد؟ آيا حرامزادگى از اين بيشتر مى شود كه خود را در ميان مردم بيگناه منفجر بسازى تا به بهشت بروى؟ آيا حرامزادگى از اين بيشتر مى شود كه قاتلان مردم بيگناه را "برادر" بخوانى؟ آيا اين نهايت حرامزادگى نيست كه يك باند جنايتكار و آدمكش و وحشى را "مخالف سياسى" بدانى؟ حرام زاده كسانى هستند كه در آن سوى مرز در آغوش بيگانگان نقشه ى جنايت در سرزمين مادرى شان را مى كشند. 
روزگار اين است. هم جنايت مى كنند، هم تقلب مى كنند، هم مزدورى بيگانه را مى كنند و هم در نهايت بيگناه تر و معصوم تر از همه، ديگران را متهم به "حرامى" بودن مى كنند. 
من مخالف جامعه پشتون نيستم و بدون شك پشتون هاى آدم و انسان و خوب و محترم بسيار هستند. اما اين واقعيت را نمى توان انكار كرد كه امروز بيشترين عوامل فاجعه و جنايت و خيانت در افغانستان از درون جامعه پشتون بر مى خيزند. امروز جامعه پشتون براى مردم افغانستان بستر شر و فساد و جنايت شده است. هر روز يك انتحار در كابل، نه در هزاره جات سازماندهى و پلان مى شود، نه در پنجشير و بدخشان و ميمنه و فارياب. اين عوامل فاجعه و جنايت از درون جامعه پشتون مى آيند و عموما پشتون هستند. امروز هزاره، تاجيك و اوزبيك به فرمان هيچ كشور بيگانه اى در درون افغانستان جنايت نمى كنند. اما چرا گفته مى شود كه كليد حل بحران افغانستان در دست پاكستان است؟ چون يك جمعيت عظيمى از جامعه پشتون در قالب طالبان و شبكه حقانى مزدور حلقه به گوش پاكستان هستند و دستورى در كشور جنايت آفرينى مى كنند و در بسيارى موارد قربانى جنايت آفرينى آنها مردم عادى و مظلوم پشتون هستند.

صفحه فیس بوک جعفر عطایی