دوغ ودریای کابل و وزیرکابینه !

دوغ ودریا ووزیرکابینه !

میگویند کاندید وزیری درکابینه ی حکومتِ "وحدت ملی" درکناردریا ی کابل نشسته ، یک کیلوماست پیش خود گذاشته بود و قاشق قاشق ماست به دریای کابل می انداخت ودرخیال به هم میزد ودرآن دم باخود می گفت ؛ اجی مجی لاترجی . وکیلی ازوکلای پارلمان به او رسید و پرسید چه میکنی ای کاندید وزیر؟ جواب داد ؛ می خواهم دوغ درست کنم تامردم کابل وجنوب وشرق کشورازآن بنوشند وبرارواح پدرم دعا کنند. وکیل بخندید و گفت؛ ای وزیری دانا وعاقل ،چی خوب می شد اگردریای کابل آب میداشت ، اینگونه دوغ شما تیره آید ودرگلوگیرکند! آن وزیرجواب داد ؛ خود دانم که نمی شود،اما تصور کن اگر بشود چه میشود! وکیل بخندید وگفت ؛ بهترآن بود که به جای حرام کردن آن ماست ها به دریای کابل ، مقداری ازآن را به ما میدادی ورای میگرفتی . وزیرجواب داد؛ مگرنشنیده ای که گفته اند؛ "تو نیکی میکن ودردجله انداز،که..." تا این بگفت، وکیل راهش را گرفته به سوی دارالامان شد . وزیربه کارش ادامه میداد که رئیس جمهوردرراهش به ارگ، ازآنجا می گذشت وچون چنین بدید سوال کرد؛ ای مرد! چرا ماست هاراچنین حرام میکنی ؟ جواب داد ؛ خواهم که دوغ درست کنم برای کابلیان . رئیس جمهورازاین فکرشاد گشت وگفت ؛ "کارشایسته ای است ومن الساعه هدایت دهم دریای هرمند را ازوسط کابل عبوردهند تا ماست شما دوغ گردد وتا پنج سال کفاف مردم کابل بنماید واین درکنار"جوی شیر" می تواند شیرودوغ مردم را به صورت بنیادی تامین کند " وزیربخندید وگفت ؛ اگرمعدن حاجی گگ استخراج شد ومس عینک راه افتاد وراه آهن عشق آباد به کراچی ودهلی وتهران ازکابل بگذرد ، به دریای کابل نیزآب جاری خواهد شد وماست های من نیزدوغ گردد . رگ غیرت دررئیس بجوشید وجواب داد ؛ "بچه آدم نباشم اگه چنین نکنم" وازآنجا دورشد . وزیرهمچنان ماست به دریا می انداخت ومی گفت؛ اجی مجی لاترجی .