اين باغ وحش است، خانه ی گرگان و درندگان

حدود دو سال و نيم پيش سفری به فراه و نيمروز داشتم. صبح زود از هرات حرکت کردم و حدود ساعت 3 عصر پس از طی کردن چندين ساعت در ميان خاک باد و عبور از کنار افراد مسلح غير مسوول و نيز افراد مسلح مسوولی که علنا دزدی می کردند به فراه رسيدم، جايی که ملالی جويا از آنجا و با رای مردم آنجا سالی بعد وارد ولسی جرگه افغانستان شد. برايم تعجب آور بود که چگونه دختری از اين شهر دورافتاده توانسته زنان آنجا را برای بدست آوردن حقوق شان بسيج کند و برای اعتراض به سرک های فراه بکشاند. سرک که نه، يک چهارراهی که چند وجب بيشتر آسفالت نشده بود و از هر طرف خطر بود. خطر گروگان گيری، سرقت و قتل توسط افراد مسلح طالبان و يا افرادی شبيه به آنان.

امروز ولسی جرگه ی افغانستان، ملالی جويا را که با رای قابل قبول مردم فراه به پارلمان راه يافته بود، از حضور در پارلمان منع کرده و وظيفه ی او را به حالت تعليق درآوردند. آيا کسانی که در پارلمان افغانستان حضور دارند، اين حق را دارند که نماينده ی منتخب مردم را از پارلمان اخراج کنند؟ دقايقی پس از تصميم اين افراد مبنی بر به حالت تعليق درآمدن وظيفه ی ملالی، گفتگويی با او داشتم که می توانيد آن را بشنويد.

پرسش هايی که ملالی جويا به آن پاسخ داد چنين می باشد: امروز در ولسی جرگه ی افغانستان چه گذشت؟ آيا اين اقدام ولسی جرگه مبنای قانونی دارد؟ شما پس از اين دست به چه اقداماتی خواهيد زد؟ افغانستان عضو دادگاه بين المللی جزايی است و اساسنامه ی اين سازمان را در دهم فبروری سال 2003 امضا کرده است. طبق منشور اين دادگاه، جنايات عليه بشريت، جنايات جنگی و جنايات تجاوز جنسی مشمول مرور زمان نمی شود، آيا شما تلاش کرده ايد که اين دادگاه را متوجه جنايات در افغانستان کنيد؟ آيا پس از اين اقدام پارلمان، از آنجايی که شما با رای مردم وارد پارلمان شديد، دست به اعتراض مانند برپايی راهپيمايی و يا اعتصاب خواهيد زد؟