انتخابات ریاست جمهوری را تبديل به محکمه ابتدایی دزدان، خاينان و جنایتکاران کنیم

من در پاک وشریف بودن بشردوست تا این لحظه شکی ندارم، اما چند نکته را میخواهم برایش خاطرنشان سازم:

• او همیشه تلاش میکند که در چوکات قانون ساخته خاینان و جانیان و متجاوزان مبارزاتش را به پیش ببرد و همه واویلا و سروصدایش همیشه این بوده که فلان ماده و فلان ماده قانونی زیر پا شده است. اما او نمیداند و یا درک نکرده است که در کشور اشغال شده و مافیایی که ستمکاران و خاینان بر مستند قدرت نشسته اند چیزی که کوچکترین ارزشی ندارد قانون است، کجای این وطن طبق قانون پیش میرود؟ پس او باید بیشتر به ریشه درد افغانستان تمرکز دهد تا مسایل دست دهم و بی‌ارزش.

مثلا او هیچگاهی نمیگوید که افغانستان کشور اشغال شده است و امریکا عامل اینهمه فساد و خیانت و جنایت در وطن ماست که نوکران تنظیمی اش را بر قدرت نصب کرده و دست شانرا در ارتکاب خیانتها و جنایتها باز گذاشته است و با طالبان هم موش و پشک بازی دارد تا مبارزه.

• او خود را کاندید ریاست جمهوری کرده و انرژی اشرا بیجا به هدر میدهد. آیا او نمیداند که در یک کشور مافیایی و اشغال شده، امریکا اجازه خواهد داد که یک منتقد نوکرانش و کسی که پرچم دفاع از مردم افغانستان را در دست دارد رئیس جمهور شود؟ آیا وی نمیداند که این انتخابات یک نمایش است تا یکی از چاکرانش را که قبلا در کاخ سفید تعیین شده، صبغه قانونی داده بر مستند بنشاند؟ آیا او نمیداند که رئیس جمهور افغانستان کسی خواهد بود که اولتر از همه در مکتب سی آی ای درس جاسوسی و وطنفروشی آموخته باشد؟؟ پس وقتی خودش از این لکه ها مبراست، چطور ممکن است که امریکا برایش اجازه دهد که رئیس جمهور شود، ولو نود و نه فیصد مردم برایش رای دهند؟؟ آیا وی این نکته را درک نمیتواند؟ یا کدام کاسه زیر نیم کاسه است که ما نمیدانیم؟؟

• وی اگر مدافع راستین مردم ماست باید اولتر از همه این تخلص "بشردوست" را از نامش بزداید که با واقعیت افغانستان هیچ همخوانی ندارد. "بشر" این وطن شامل خاینان و خونخوارانی مثل ملاعمر، گلبدین، فاروق وردک، دوستم، محقق، سیاف، خلیلی، خرم، احدی، کرزی، ربانی، قانونی، فهیم و .... هم میشود که تنها با مبارزه در برابر اینان میتوان خود را مدافع مردم ما خواند. پس چطور ممکن است که او با بشردوست نامیدن خود یکچنین وطنفروشان را نیز در لیست "دوستانش" داشته باشد؟ بشردوستی یک شعار گول زننده است که با شعار های آقای رمضان بشردوست همخوانی ندارد.

او باید در حالیکه دوست مردم نادار افغانستان است، دشمن عناصر پلید و خاین هم باشد که دوستی اش به مردم را به اثبات برساند!

باید در عین حالیکه او مردم دوست است، دشمن دشمنان مردم ما هم باشد، که درینصورت جایی برای بشردوستی نمی‌ماند.

در جامعه مملو از تضادهای طبقاتی، بشردوستی فریب و نیرنگ است و عملا هیچ کسی ممکن نیست که "بشردوست" بماند!!