سفر احتمالی زرداری به كابل
وضع درافغانستان به علت گسترش لجام گسيخته فساد، قاچاق مواد مخدرو بالا رفتن گراف بيكاری تا ميزان شش ونيم ميليون نفربه سرعت درحال دگرگونی است
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
مطرح كردن نخستين سفر آصف علي زرداري به حيث رئيس جمهور پاكستان به كابل، ( خصوصا انداختن آن به زبان رسانه ها) يك حركت دردناك سياسي بود. درپس اين سفر ناخواسته و انجام ناشده چه دلايلي پنهان است؟
پخش آوازه رسمي سفر زرداري به كابل، درست زماني مطرح گشت كه درپاكستان و افغانستان، حكومت هاي ضعيفي حاكم اند كه چنين حكومت هاي كم توان، مضطرب و درگير بازي هاي پيچيده بين المللي، درتاريخ هردو كشور سابقه نداشته است. با توجه به اين واقعيت، درحالي كه حاكميت هاي كنوني كابل واسلام آباد بيش از هرزمان ديگر به همدردي دوجانبه نيازمند هستند، هردو حكومت ها، از توجه وحمايت ايالات متحده امريكا، حداقل مانند گذشته، بهره مند نيستند.
بدون ترديد، سفر آصف زرداري به كابل، در صورتي كه بلافاصله بعد از اعلام اوليه انجام مي گرفت، مي توانست نوعي نمايش خاطر خواهي و دادن اطمينان به امريكا و غرب از سوي زعامت جديد آن كشور درمورد استمرار همكاري در مبارزه عليه خشونت ودهشت افگني درافغانستان باشد. مگر در واقعيت امر، هدف كليدي چنين اقدامي، اعاده اهميت وهويت استراتيژيك يا بازسازي اعتبار مخدوش شده پاكستان در انظار قدرت هاي غربي و تشويق آنان به استمرار سرمايه گذاري بالاي پاكستان است.
اما چرا اين سفر كه اهداف حسابگرانه وظريفي درعقب آن وجود داشت، درحساس ترين شرايط سياسي درافغانستان لغو شد؟
وزير خارجه پاكستان كه در ميدان هوايي كابل، درانتظار فرود هواپيماي حامل آصف علي زرداري بود؛ با تعجب اطلاع گرفت كه برنامه سفر از سوي رئيس جمهور پاكستان لغو شده است. عدم اطلاع وزيرخارجه پاكستان از علل لغو سفر زرداري به كابل، درواقعيت امر يك شوك سياسي است. با وصف تدابير سخت امنيتي درجاده هاي كابل، لغو اين سفر براي مقامات كابل، مأيوس كننده بود.
چه هدف مهم تري درعقب اين اقدام وجود داشت كه حتي وزير خارجه پاكستان از آن خبر نداشت؟
هرچند آقاي زرداري يكي از فساد سالاران برجسته در ميان جامعه قضايي پاكستان به شمار مي رود و كمترين تأثيري بر تصاميم و حوزه نفوذ آي، اس، آي وارتش آن كشور در حوزه جنگ افغانستان ندارد، سفروي به كابل، حداقل براي مقامات دولت افغانستان كه روز تا روز درانظار مردم وجامعه جهاني منزوي مي شوند، تا حدودي مايه تسلي خاطرو غنيمت كوتاه مدت بود. حاكمان دركابل، از حيث سياسي و حمايت جامعه جهاني منزوي و يتيم شده اند و حتي دراز شدن دست دوستي و مؤدت از سوي زعيم درمانده پاكستان را براي خود چيزي بهتر از هيچ تلقي مي كنند.
لغو ديدار رهبر پاكستان از كابل، به حدكافي ناگهاني واضطراري بود. شايد كليد اين معما اين بود كه اساسا سفر آصف علي زرداري به كابل براي پاكستان چه سودي خواهد داشت؟
اين يك پرسش دردناك سياسي است كه بدون ترديد، پاسخ اعلام ناشده آن نيز براي حكومت داران افغانستان بسي دردناك تر است. تعبير جانبي چنين احتمال اين مي تواند باشد: درحالي كه حمايت امريكا و ناتو از حكومت كنوني كابل تا حد زيادي كمرنگ شده است، نزديكي پاكستان با چنين حكومتي چه نفعي براي پاكستان خواهد داشت؟
يك ساعت بعد ازلغو سفر زرداري، سخنگوي وزارت خارجه آن كشور گفته بود كه شايد زرداري، شب هنگام يا فرداي آن روز عازم كابل شود. بعداَ اعلام شد كه اين ديدار به هفته نخست ماه جنوري حواله شده است.
علل اين كش وقوس دپلوماتيك چه است؟
يك : گمان مي رود كه اين سفر به دليل سردي رابطه ميان پاكستان وامريكا غيرضروري تلقي شده باشد.
دوم: احتمال تغييرات احتمالي قريب الوقوع درافغانستان، ممكن است سياست دانان هوشمند پاكستان را به اين صرافت افگنده باشد كه لزوماَ تا روشن شدن وضع درافغانستان، تماشاگر صحنه باشند.
سوم: بي اعتمادي امريكا نسبت به پاكستان درمورد اين كه آن كشورهيچ گاه در قضيه افغانستان به قول وقرارش پاي بند نبوده است. و يا اين كه با توجه به سفر هاي اخير برخي سياست مداران ارشد افغان به امريكا، لندن، جاپان وهندوستان، ديالوگ ميان پاكستان و امريكا بر سر افغانستان وارد مرحله جديدي شده باشد كه انجام چنين سفري به كابل را منتفي كرده است.
چهارم: پاكستان سرگرم محاسبه هاي پنهاني است كه آيا تغيير رهبري درافغانستان، منافع پاكستان را تضمين مي كند و يا خير؟ آنان مطلع اند كه وضع درافغانستان به علت گسترش لجام گسيخته فساد، قاچاق مواد مخدرو بالا رفتن گراف بيكاري تا ميزان شش ونيم ميليون نفربه سرعت درحال دگرگوني است.
با درنظرداشت دلايل احتمالي فوق، اين طور مي توان نتيجه گرفت كه تعويق سفر زرداري تا هفته اول ماه جنوري، به آن كشور فرصت بيشتر مي دهد تا درين زمينه، مطالعات و گزارش هاي خويش را تكميل كنند و به نشانه هاي واضح تري ازوضعيت درافغانستان دست يابند تا با اتكا به دريافت هاي جديد، رفتار خود را با مقامات كابل تنظيم كنند.
اگر فرض را برين بگذاريم كه سفر به تأخير افتاده زرداري به كابل كه مقامات آن كشور زمان مقرر آن را با بي ميلي به ماه جنوري محول كرده اند، بار ديگر دستخوش بازي هاي نرخ روز منافع سياسي نشود، در ذات خود درامر پايداري و بقاي قدرت مقامات كابل كمترين تأثيري نخواهد داشت و مانند آن چه دراعلاميه هاي رسمي به عنوان يك ديدار سازنده، سودمند و اميدوار كننده براي دو كشور خوانده مي شود، نخواهد بود. اين سفر در بهترين حالتش مي تواند يك سفر خدا حافظي به شيوه جورج بوش باشد. شايد اگر بخت با آقاي زرداري ياري كند، مقامات كابل مواظب باشند كه وي به پاس خدمات حزب مردم پاكستان در امر تخريب بنياد هاي مدني و زيربنايي و جلوگيري از شكل گيري يك حاكميت ملي درافغانستان، ازگزند رسوايي پرتاب يك جوره كفش سنگين زمستاني دركابل درامان بماند.
پيام‌ها
27 دسامبر 2008, 11:38
برادر محترم رزاق مامون، امروز سیاست افغانستان خنثی است.اگر همچنین نظری که، شما ارایه نموده اید، یک حدس کاملا درست و بر جا است. قصاب وقتکه بز را می کشد، بیشتر در فکر آن می باشد که چقدر دمبه و چقدر چربی، و چقدرگوشت دارد. امروز همان حالت که ما آنرا به عنوان capitalism) یاد می کنیم، به خوبی می شود مشاهده کرد، ( بز در غم جان و قصاب در غم چربی) این همه را فقط تماشاه می کنیم. کرزی کسی است که حتی ، درخون مردم افغانستان آسیاب بچرخد، و هنوز هم کف می زند: نوید تلاش
آنلاین : http://www.naveedtalash.blogfa.com
28 دسامبر 2008, 02:11
زرداری یک قمار باز است . و از چانس خوش یا از واقعیت دستء برندهء که همیشه داشته امروز به چوکی ریاست جمهوری پاکستان نشسته است. درشروع سال1987 پدر خود را مجبور ساخت تا به خواستگاری بی نظیر برود و به خنچه ( بله ) , بر خانواده بی نظیر, حزب که از عده لاابالی و سندی بی روزگار حیدراباد ساخته بود , به نام ( جواب شیرینی ) بگزارد . تا که بی نظیره کشت , و در اولین روز های کار و بار خود هندوستان را به لرزه در اورد , میخواست به افغانستان بیاید و به کرزی اولین و اخرین اخطار را بدهد , که در اخرین لحظات پلانش تغیر خورد . اگرکسانیکه ریاست جمهوری افغانستان را به دست دارند درست متوجه شوند یا متوجه باشند , تمام دارو مدار و یا نتایج مثبت به نفع ناتو یا دولت کرزی منوط به طرز تکلم شان با زرداری است . زرداری دولت پاکستان را مثل ( عبدل بهایی ) که اده سهراب گود را به شرق کراچی میچلاند , اداره میکند . کشور های مثل افغانستان , نیپال , بنگله دیش , برما , حتی به هندوستان به نظر داره یا باند های خورد و کوچک نگاه میکند , که زرداری بعد از واقعه ممبی به سراغ یک یک اینها رفته از ضرب شست حود همه را اگاه میکند , یا به عباره دیگر همه را مطیع خود خواهد ساخت . از نضر زرداری سیاست یعنی همه را مطیع خود ساختن است , و ازادی یعنی واردات هر چه فحش و الکهول و بار و رستورانت و دختر های چینی و تایلندی به کشور , و از طرف دیگر ازادی سیاسی یعنی که اگر پیر صاحب پگالو به خاطر( خوشنودی فرشته های که در انتخابات سال 1980 شکست داده بویش ) همه شهر را با شراب بشورد یا هر چه معتاد است به زیر خیمه به شهید ملت رودء کراچی شب و روز خدمت نموده همه را مست چرس و افیون بسازد ,, مسلهء نیست ,, به شرطی که از سیاست حرف نزنن و به کارو بار حکومت کاری نداشته باشند . به نظر زرداری حکومت مثل یک دنده نیشکر است که باید بند به بند خورده شود , زردار مجمع پول های که از مردم پاکستان دزدیده است , در حدودی پانزده بیلیون دالر امیریکامیباشد . پیش از مرگ بی نظیر زردازی یک گردن بند بر بی نظیر خریده بود که قیمتش میشد در حدود صدو هفتاده پنج هزار دالر امیریکا . میگن در خفا جنرال حمید گل قبل از واقعه ممبی با زرد اری ملاقات نموده بود . حمید گل کسی است که که به زمان داکتر نجیب به جلال اباد همرای ده هزار آی اس آی و فوج حکمت یار و عسکر ملیشه پاکستانی حمله کرده بود و تقریباء جلال اباد را از بقیه افغانستان قطع کرده بودند , ولی نجیب شکست میدهد همه جمعیت ده هزارنفری را و به پاداش شکست که حمید گل از نجیب خورده بود , بی نظیر حمید گل را از سرکرده گی آی اس آی برکنار میکند . خلاصه باید حمید گل دست راست زرداری به چلاندن پختنه و طلبانء گروپء مهسود به صوبه سرحد باشد . به خاطر اخلاق شاطرانهء که زرداری دارد , بزودترین فرصت پاکستان یا مستحق سزا از طرف هندوستان میشود یا عسکر ناتو . عزت زیاد - صنوبر .