باز آمدِ کرزی تکرار تراژیدی مردم افغانستان

آقای زلمی خلیل زاد سفیر ونماینده ویژه امریکا درافغانستان از کارگزاران اصلی سیاست ورفتار آقای کرزی بود که درراستای انحصاروتمرکز قدرت در محور آقای کرزی تلاشهای گسترده ی را به مصرف رسانید. توجه غرب به آقای کرزی و انحصار تدریجی قدرت توسط تیم ایشان و بهره برداری از آن در انتخابات ریاست جمهوری زمینه های پیروزی وی را فراهم آورد واین بار به عنوان ریس جمهور منتخب برمسند ریاست جمهوری نشست. هرچند که این تحول ظاهرا به عنوان ثبات نظام سیاسی و ترویج قانونمداری استقبال گردید اما درواقعیت آراء واعتماد مردم افغانستان وسیله ی برای تقویت طالبان، ترویج حساسیت های قومی، گسستن زنجیره های نیم بند اعتمادملی وگسترش دامنه های بحران قرار گرفت.

سیراجمالی درگستره ی رفتار وکردارسیاسی آقای کرزی این واقعیت را محرز می سازد که رفتارقومی تیم آقای کرزی دربرابر حوادث ورخدادهای سیاسی ونگرش سیکتاریستی ایشان به پدیده های مانند سیاست، زبان ، فرهنگ وتوسعه اجتماعی هزینه های سنگینی را برمردم افغانستان تحمیل کرده است که درواقع گسترش ناامنی، تشدید عصبیت های قومی، حساسیت زبانی، تقویت طالبان و فرهنگ انتحار، و تاراج مساعدتهای بین المللی فرایند همین رفتار میباشد.

ترویج کشت خشخاش درجنوب و رونق بخشیدن تجارت تریاک از پدیده های دیگری است که بطور غیر مستقیم توسط آقای کرزی مورد حمایت قرار گرفته است و خود نیز دراین تجارت پرمنفعت سهیم است. برای اثبات این ادعا دلیلی روشن تر ازاین نمیشود ارائه کرد که اسم برادرش درفهرست تاجران بین المللی تریاک قرار دارد. حتی بسیاری از والیان وکارگزاران برجسته دولت آقای کرزی درترافیک تریاک سهیم اند واز این تجارت پرسود مبالغ هنگفتی را به دست می آورند. درکنار برادران آقای کرزی، اسدالله خالد و گل آقا شیرزوی ازجمله مدیران برجسته دولت اند که میلیونها دالر از ترافیک تریاک عواید داشته انداما به دلیل وابستگی با جناب کرزی ازپیگرد قضایی مصئون اند.

آقای کرزی شاید فراموش کرده باشد که با شعار تامین امنیت، تنفیذ قانون، حمایت ازارزشهای دیموکراتیک و محو کشت خشخاش به ارگ ریاست جمهوری رفت. اما درایام زمام داری اش نه تنها به انجام این تعهد مبادرت نورزید، بلکه امکانات دولت و اعتماد مردم را برای گسترش ناامنی، قانون شکنی، خرد ستیزی و توسعه کشت خشخاش به مصرف گرفت. فارسی ستیزی آقای خرم، کوچی گستری فاروق وردک، دموکراسی ستیزی آقای شینواری، تریاک فروشی برادران کرزی وطالب پروری دولت نمونه های کوچکی ازیک مصیبت عظیم اند که ازبستر حاکمیت آقای کرزی تجویز وتمویل گردیده اند. هرچند که درجریان این سالها دولت آقای کرزی ظاهرا دربرابر طالبان و حکمتیار سنگر گرفته است اما این سنگر گرفتن چیزی بیشتر ازخاک پاشیدن به چشم مردم نبوده است و درحقیقت دولت آقای کرزی بستر نوازش طالبان و اعضای رهبری حزب اسلامی قرار داشته است. اعمال نفوذ طالبان درتصمیم گیریهای سیاسی وحضور اعضای برجسته حزب اسلامی در مدیریت دولتی همواره چتر مصئونیت برا ی طالبان و حکمتیار بوده است. این مصئونیت چنان اطمینان بخش بوده است که سرانجام آقای کرزی را چنان برانگیخت که اکنون برای حذف اسامی ملاعمر وحکمتیار از فهرست تروریزم بین المللی دوپا را بریک کفش نهاده است. باتوجه به رفتار وسیاستهای فاشیزم سنتریک آقای کرزی، آنچه که ظاهرا اورا از ملاعمر متفاوت می نماید نه افکار ورفتار بلکه نوع آرایش وپیرایش زندگی روزمره او میباشد که به استشاره امریکاییها صورت میگیرد. آقای کرزی درحقیقیت صورت دیگری از اندیشه و رفتار ملاعمرمیباشدکه با پوشه های شعار دیموکراسی آن را آرایش بخشیده است.

هرچند که داده های مصیبت برانگیز رفتار و سیاست حکومت آقای کرزی خیلی بیشتر از آنچه میباشد که ازآن اشاره رفت اما پدیده هایی که بدان پرداخته شد درحقیقت هرکدام سرخط یک فاجعه اند که این نظام قوم محور برمردم افغانستان تحمیل نموده. امکاناتی را که جامعه بین المللی درجریان هفت سال برای بازسازی ونوسازی نظام و بازسازی زیرساخت های حیاتی جامعه دراختیار دولت آقای کرزی قرار داده است، بخش اعظم این امکانات برای گسترش ناامنی وتقویت طالبان درجنوب به مصرف رسیده است. این گمان زمانی به یقین تبدیل میگرد که دامنه های نا امنی با هزینه ی دولت از جنوب به مرکز وشمال کشیده میشود واعضای تیم آقای کرزی شب ها درکنار ملا عمر و روزها درکنار آقای کرزی نفس میکشند. لذا باتوجه به این واقعیت، تیم آقای کرزی جامعه بین المللی را فریب داده است وبه اهداف مبارزه با تروریزم بین المللی نیز خیانت ورزیده است.

اکنون که مردم افغانستان درآستانه انتخابات دور دوم ریاست جمهوری قرار دارند، بازهم آقای کرزی یکی ازنامزدهای پرقدرت دراین انتخابات میباشد که ازمدتها بدینسو تلاشهای گسترده ی را برای خرید آراء مردم روی دست گرفته است تا یکبار دیگر تراژیدی مردم افغانستان را عمق وپهنای بیشتر ببخشد. هرچند که برخی از کارشناسان مسایل سیاسی، انتخاب مجدد آقای کرزی را بعید میدانند اما پیشفرضهایی وجود دارد که گمان موفقیت وی را درانتخابات دور دوم ریاست جمهوری تقویت می نماید. یکی ازاین پیشفرضها امکان معامله آقای کرزی برسر ساختارنظام میباشد که باتغیر ساختارنظام از ریاستی به پارلمانی وی همچنان برمسند ریاست جمهوری خواهد نشست و کسی به عنوان صدراعظم اضافه خواهد شد. البته گزینه های دیگری نیز درحال بسته بندی قرار دارد که ظاهرا آقای کرزی دریک سمت معامله نشسته است.

اینکه پرنده ی اقبال آقای کرزی این بار چگونه وتاکجا بال وپر می گشاید، هنوز نشانه های روشنی وجود ندارد اما آنچه که روشن تر از آفتاب میدرخشد این است که اگر دوباره کرزی بر کرسی افتدار سیاسی این مملکت بنشیند، مصیبت های مردم افغانستان برای یک دور دیگر تمدید میگردد وتروریزم بین المللی سرازنو باید تعریف گردد .