عدالت اجتماعی سنگ بنای وحدت ملی
ما نباید به به چهره، قومیت، پول و پارتی رای دهیم، یا به عبارت دیگر نباید با رای که حق ماست معامله کنیم بلکه باید با رای خود تغیر در آینده کشور ایجاد نمایم. رای ما سر نوشت ما را تعیین می کند.
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
آنچه که امروز در عرصه کمپاین انتخاباتی کاندیدان محترم بیشتر به چشم میخورد داد از عدالت اجتماعی است. البته این شعار زیبا نه تنها در این دور از انتخابات چشمهای ما را نوازش می دهد بلکه در دور اول انتخابات ریاست جمهوری نیز کوش ها کرد کرده بود.
جای تعجب این جاست که آنانکه فریاد عدالت اجتماعی را سر میدادند و وعده های شان تا کنون در کشوی های مردم هنوز که هنوز است طنین انداز است، شعار های گذشته شان را فراموش کرده اند که وعده چه و چه شد و از نو شروع کرده اند به فریب مردم و ملت ستم دیده افغانستان.
به خاطر عدم تا مین عدالت اجتماعی، امروز کشور دارد بسوی یک بحران به پیش می رود و کمپانی های انتخاباتی بیش از آنکه رنک ملی، وطن دوستی، شایسته گی و لیاقت را به خود بگیرد، بیشتر رنگ قومی را به خود گرفته است. که این خودش پیامد ناگوار را برای مردم افغانستان خواهد داشت.
عدالت اجتماعی تنها با شعار تحقق پیدا نمی کند بلکه اعتقاد به آن و عمل دارد. آنانیکه در سالهای گذشته فرصت برای شان داده شده بودند، در این زمینه تلاش نکردند بار دیگر اعتماد به آنان خود فریبی بیش نخواهد بود. پس بهتراست که این بار چانس را برای نا آزموده ها دهیم. در میان کاندید ان فعلی میتوان گفت که داکتر ا شرف غنی احمد زی فهم و درک بهتر و بیشتر از دولت داری و عدالت اجتماعی دارد و چنین به نظر می رسد که وی با تجربه های جهانی که دارد میتواند عدالت اجتماعی را تامین کند.
عدالت اجتماعی چیزی نیست که مانند وازت خانه ها در میان معامله گران تقسیم شود بلکه عدالت اجتماعی سهیم ساختن همه گی در قدرت سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و هویتی بطوریکه همه خود را در دولت سهیم دانسته و صاحبان این سرزمین بدانند.
زمانیکه مردم و همه ملیت ها خود ها را در دولت سهیم بدانند، احساس بیگانگی و تبعیض از بین می رود، آنوقت است سنگ بنای وحدت ملی در کشور گذاشته می شود و این امری حیاتی برای آینده کشور به حساب می آید.
چیزی که در ایجاد تحقق عدالت اجتماعی به ما کمک می کند درک نیاز مندی های مردم در مناطق مختلف ( زیرا همه مردم در همه مناطق مشکلات یکسان نمی داشته باشند) و ایجاد برنامه و پلان برای رفع آن و عمل به آن برنامه هاست. بنا براین کاندیدی که برنامه و طرح برای تمام مناطق و درگ مشکلات مردم نمی داشته باشد مشکل است که افغانستان را از این بحران نجات دهد. زیرا عدم داشتن برنامه به معنای عدم تحقق عدالت اجتماعی می باشد. و این مسئله مبرهن است که بدون عدالت اجتماعی کشور در بحران شدید تری غرق خواهد شد.
تا کنون در میان کاندیدان ریاست جمهوری، تنها کسی که برنامه و پلان های مشخص برای تمام مسایل و مشکلات در افغانستان دارد، اشرف غنی احمد زی است، اگر وی به تعهدات خود وفا کند، یقینا افغانستان به رفا و آسایش و آزادی سیاسی و ملی خواهد رسید.
ما نباید به به چهره، قومیت، پول و پارتی رای دهیم، یا به عبارت دیگر نباید با رای که حق ماست معامله کنیم بلکه باید با رای خود تغیر در آینده کشور ایجاد نمایم. رای ما سر نوشت ما را تعیین می کند. رای ما آینده ما را تضمین می کند در صورت که از آن خوب و عاقلانه استفاده صورت گیرد. در غیر آنصورت معامله بیش نخواهد بود.
