محمد کبیر و ستارگان دنیای فوتبال

توضیح: این مقاله اگرچه چند ماهی از نشر آن در وبسایت www.fortheredcross.org میگذرد (ایام بازیهای یورو 2008 در خاک اروپا) ولی بنظر جالب می آمد که شور و شوق یک هموطن مجروح از مین های جنگی را که همچنان آرزوهایش را کنار نگذاشته است انتشار بدهیم.

محمد کبیر هنگامی که نوجوان بود پایش را در حالی که مشغول بازی فوتبال بود بر اثر رفتن بر روی مین در افغانستان از دست داد. او به مرور توانست از این حادثه وحشتناک خود را بازیابد و به همراه پای مصنوعی دوباره رفتن را آغاز کرد. با این وجود او باید آرزوی تبدیل شدن به یک ستاره در دنیای فوتبال را برای همیشه رها می کرد، او زندگی دیگری را شروع کرده بود و تبدیل به یک عضو فعال جامعه خود شده بود. او اکنون چهار فرزند دارد و بعنوان آشپز سفارت ایتالیا در کابل کار می کند.

محمد مدتی را در سوئد و به منظور کمک به پروژه گلزنی سازمان صلیب سرخ گذراند. او در ابتدای ورودش به سوئد گفت: این همیشه آرزوی من بود که یک فوتبالیست مشهور بشوم و ستارگان فوتبال را از دیگر کشورها ملاقات بکنم.

سرانجام محمد در سوئد به این آرزویش (ملاقات ستارگان فوتبال) دست یافت و توانست کریستیانو رونالدو یکی از بزرگترین ستارگان حال حاضر دنیای فوتبال را از نزدیک ملاقات کند. گفتنی است که خود رونالدو نیز در حال حاضر بعنوان یکی از سفیران در جهت دستیابی سازمان به اهدافش فعالیت می کند.

رونالدوی 23 ساله که سخت تحت تأثیر این افغان قرار گرفته بود گفت: همیشه درسهایی در زندگی برای یاد گرفتن وجود دارد. محمد بدون اینکه قادر باشد یک بازیکن بشود رویایش را ترک گفت ولی اکنون چه کسی می داند شاید او یک بازیکن خوب می بود.

رونالدو در ادامه افزود: من او را خیلی زیاد دوست دارم. او یک انسان شگفت انگیز به حساب می آید ولی او همچنین قادر خواهد بود که همه انرژی و انگیزه اش را برای زندگی اش نیز نگاه دارد. او میداند که زندگی اینجا تمام نشده است و او باید به پیش برود. خیلی ناراحت کننده است ولی با این وجود برای یک رویا پایانی در این راه است.

محمد کبیر علاوه بر دیدار با رونالدو با پاتریک مولر بازیکن تیم سوئیس نیز دیدار کرد. او در این دیدار با کوبی کان (مربی وقت سوئیس) نیز صحبتهایی داشت. گفتنی است که محمد توسط پاتریک مولر و پاسکال زوبربولر که هر دوی آنها نیز سفیران سازمان صلیب سرخ هستند به گرمی مورد استقبال قرار گرفت.

زوبر بولر گفت: محمد به من گفت که چگونه او زندگی جدیدی را بعد از آن حادثه تراژیک شروع کرده است. من متقاعد شدم که حمایتی که او از کمیته بین المللی صلیب سرخ دریافت کرده است در راه رسیدن او به سلامتی موثر بوده است.

پاسکال افزود: بعنوان یک دروازه بان وظیفه ام است که از گل خوردن جلوگیری بکنم ولی در پروژه گل زدن برای سازمان صلیب سرخ من امیدوارم که گلهای زیادی تا آنجا که امکان دارد زده بشود برای اینکه این کار به قربانیان مین در افغانستان کمک خواهد کرد.

پاتریک مولر نیز در این باره گفت: من به ارتباطات انسانی ایمان دارم. اکنون که من محمد را ملاقات کردم احساسم در زمینه مقابله با قربانیان مین در افغانستان بیشتر شد.