جشن استقلال نداشته و تجلیل از شخصیت پوقانه ای بر گور قربانیان

یکی از آگاهان سیاسی در صفحه ی فیسبوک خود نوشته است که افغان ها 300 سال فرصت داشتند که شخصیت هایی چون زکریای رازی و ابن سینا و مولانا و فارابی پرورش دهند اما در ملا عمر آخوند و نادر غدار و چند سرکرده ی جنایتکار قرون وسطایی ساختند.
این روزها در شبکه های اجتماعی بسیاری می نویسند که ما استقلال نداریم و این روز روز ماتم ملی است. حتا قرار دادن ماتم در کنار ملی و ساختن ترکیب ماتم ملی نیز خود پارادوکسی بیش نیست. در این دوزخی که افغان ها برای مردم ساخته اند، هیچگاه چیزی بنام ملی وجود نداشته و همیشه ملی بودن از جهت منافع هیولای پشتونیزم تعریف و تفسیر شده و با ابزار خشونت چه خشونت حکومتی و چه با طالب و داعشی و کوچی سازی، این ملی گرایی پوچ را تحمیل کرده اند.
امان الله بارکزی با فرمانی که در نظامنامه ی ناقلین به طرف قطغن آمده، نه تمثیل کننده ی استقلال، بلکه خود یک اشغالگر می باشد. یک اشغالگر هیچگاه نمی تواند بانی استقلال باشد. خراسان تاریخی، هزارستان و تورکستان بیش از یک قرن است که در اشغال می باشد. ناقلین که در ادبیات سیاسی از زمان امان الله بارکزی وارد شده و منظور پشتون هایی هستند که از مناطق مختلف پشتون نشین به شمول بخش هایی از پاکستان، با امکانات دولتی حکومت های افغان/پشتون زمین های غیر پشتون ها را اشغال کرده اند. در جنگ های خونین چند دهه ی اخیر و کشتارهای سیستماتیک، بخش های وسیعی از همین ناقلین مانند راه بلد و ستون پنجم در صفوف گروه های تروریستی چون طالبان قرار داشتند/دارند.